شاخص‌های ادب غنایی در شعر رضوی ملک‌الشعراء بهار و علی موسوی گرمارودی

شعر رضوی بخشی از شعر آیینی است و اشعاری را شامل می‌شود که درباره امام رضا (ع) سروده شده است. این نوع شعر، جزو ادب غنایی است و در آن عواطف و احساسات دینی و مذهبی شاعر با زبانی هنری، شاعرانه و غنایی بیان می‌شود. این پژوهش به شیوه توصیفی‌تحلیلی و با هدف تبیین شاخص‌های غناییِ اشعار رضوی ملک‌الشعراء بهار و علی موسوی گرمارودی انجام شده و در پیِ پاسخگویی به چگونگی بازتاب شاخص‌های ادب غنایی در این اشعار است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که شاخص‌های محتوایی و عاطفی به‌صورت سوگ‌سرودها، اشعار مولودی، توصیف سیما و حالات و مصائب امام بازتاب یافته است. شاخص‌های صوری و زبانی هم به‌صورت استفاده از جمله‌های پرسشی، اظهاری و تعجبی با اغراض خاص، بهره‌گیری از اوزان جویباری و سنگین، تشبیه، استعاره، واج‌آرایی و موسیقی کلمات برای القای حسی خاص و نیز واژگان و تعبیرات غنایی، برجسته شده است.

features of lyrical literature in the razavi poetries of maleko shoara bahar and ali mousavi garmarodi

razavi poetry is a part of religious poetry and includes poems written about imam reza (a.s.). this type of poetry is part of lyrical literature and in it the religious and mystical emotions of the poet are expressed through a poetic and lyrically artistic language. the present research project has been done based on descriptive-analytic method. the aim of it is to answer questions about the ways attributes of lyrical literature are incorporated into the texture of razavi poetry of maleko shoara bahar and ali mousavi garmarodi. the results from this research show that the content and emotional patterns have been transmitted in the form of mourning hymns, poems describing imam’s images, states and sufferings. formal and linguistic features are presented through the use of interrogative, declarative, and exclamatory sentences with special purposes, heavy and light meters, simile metaphor, onomatopoeic arrangement, and musicality of words, all of which are intended for inducing special feelings.