تحلیل ساختاری و محتوایی داستان های جشنواره ادبیات کودک و نوجوان رضوی (1395-1385)

داستان‌های جشنوارۀ ادبیات کودک و نوجوان رضوی از جمله آثار داستانی در ردۀ سنّی کودک و نوجوان هستند که بیشتر به‌صورت یک پی‌رفتی و تا حدودی مثبت‌نگر در دهۀ 80 و 90 نگاشته شده‌اند. محور اصلی این داستان‌ها را انتقاد از بیماری و فقر، ستایش توسل و امید، نوع‌دوستی، قدرشناسی و تلاش و پشتکار تشکیل می‌دهد. این مقاله به روش توصیفی تحلیلی و با هدف معرفی بهتر این داستان‌ها و شناخت نوع نگاه نویسندگان آن‌ها که کمتر مورد توجه قرار گرفته است، تلاش می‌کند عناصر مهم ساختاری و محتوایی این آثار را بررسی و تحلیل کند. بر اساس یافته‌های این جستار، در این داستان‌ها توصیفات واقعی بر تخیل نویسندگان غلبه دارد. در این داستان‌ها در نهایت، برتری با شخصیت‌های مثبت و نیروی خیر است و پایان به‌نسبت خوشی در انتظار قهرمانان و خوانندگان آن قرار دارد. غلبۀ فراوانی شخصیت‌های پویا نسبت به شخصیت‌های ایستا به دلیل نوع بحران‌ها در داستان و غلبه محتوا بر فرم، صحنه‌پردازی‌های توام با تشبیه و استعاره که در خدمت درون‌مایه داستان قرار دارد، از دیگر ویژگی‌های این داستان‌هاست. کم‌توجهی به فرهنگ ملی و اساطیری و یکسانی در زبان و گفتار شخصیت‌های داستان، از مهم‌ترین آسیب‌های این آثار است.

a structural and content analysis of the stories of razavi’s children and adolescent literature festival (2016-2006)

razavi’s children’s and adolescent literature festival stories are among the works of fiction in the age category of children and adolescents, which were mostly written in a one-sequence and somewhat positive way in the 2000s and 2010s.  the main focus of these stories is criticism of illness and poverty, praise of appeal and hope, altruism, gratitude, effort and perseverance.  this article tries to investigate and analyze the important structural and content elements of these works in a descriptive and analytical way, with the aim of better introducing these stories and knowing the viewpoints of their authors, which have been given less attention so far.  the findings of this research revealed that in these stories, the reality descriptions prevail over the imagination of the writers.  in these stories, in the end, superiority is with positive characters and the force of good, and the heroes and readers face relatively positive endings.  the predominance of dynamic characters over static characters because of the type of crises in the story and the predominance of content over form, scenes combined with similes and metaphors that serve the content of the story are other features of these stories.  lack of attention to the national and mythological culture and uniformity in the language and speech of the story characters is one of the most important damages of these works.