نقش و ماموریت مرمت بافت تاریخی حرم مطهر حضرت رضا (ع)

یکی از عوامل مهمی که می‌تواند پاسدار فرهنگ رضوی باشد و از این فرهنگ متعالی و موثر به‌گونه‌ای خاص صیانت کند، معماری است. مسئله معماران و هنرمندان متعهد به قصد فوق این بوده است که باید با استفاده از ظرفیت‌های خلاقه هنر و معماری به گسترش این فرهنگ که به یقین امتداد فرهنگ نبوی است بپردازند. تکریم و تثبیت و ترویج ارزش‌های حرم حضرت رضا علیه‌السلام همچون نماد برجسته ارادتمندی به فرهنگ رضوی همواره ، محمل بحث‌های مختلفی از ابعاد مختلف بوده است. برای‌ مثال بافت تاریخی پیرامون این مضجع شریف توانسته در بستر زمان محملِ تداعی های رفتار سازی از فرهنگ رضوی باشد. فرهنگی که خود مبتنی بر استذکار و استمرار ولایت الله است. نکته در خور تامل این است که مرمت بافت تاریخی مذکور همواره در تشدیدِ حرفه ای گری های معمارانه و تنفیذ نگاه فن سالارانه به فراموشی سپارده شده است؛ در حالی که مرمت کنندگان این بناهای تاریخی – بیش و پیش از هرچیز خود را بسان زائری مخلص می یافتند که باید به قدر بضاعت در بروزِ بارقه های معنایی فرهنگ رضوی بکوشند و جامع سعی بلیغ و اهتمام فصیح به تن در پوشند.براین اساس این تحقیق می کوشد تا فراتر از &نقش& به &ماموریت& مرمت بافت تاریخی حرم حضرت رضا(ع) هم بپردازد و با نگاهی ساختارگرایانه و نظام مند به رابطه های معنادار حاکی از مرمت بپردازد. ماهیت تحقیق کیفی و روش انجام آن توصیفی_تحلیلی می‌باشد .

comparative study of the restoration process in the sanctuary of the holy shrine of razavi with the principles of preserving the life of cultural heritage in traditional buildings

one of the most important aspects of using tangible heritage in the field of historic buildings is to pay attention to their sphere of influence and valuable assets in terms of culture, art and society. meanwhile, the issue of adapting these cultural elements to the needs of different time periods has become a challenging area in the process of part of the interventions in this field.the need for an efficient and holistic process in the field of physical interventions in tangible heritage has become more important than these interventions. accordingly, the present study seeks to investigate this area in a case study of the holy shrine of razavi with the aim of identifying and reporting the policy process of physical interventions in the surrounding context and identifying its effects on the social arena of neighbors.in this way, it seeks to answer the key question of how the tangible and intangible heritage of the holy shrine of razavi has been present in the process of recreation and physical intervention of the restorations. for this purpose, using the qualitative research method, library resources have been collected and their interpretive analysis has been done for the purpose of comparative study.