رفاه اقتصادی از منظر قرآن وآموزه‌های رضوی

رفاه اقتصادی همراه با دینداری از مهم‌ترین دغدغه‌های زندگی فردی و اجتماعی است. بدین‌سان که در جوامع اسلامی نوعی تضاد فکری و تلاش عملی وجود دارد که نتیجه‌ سوء فهم از گزاره‌های دینی است؛ در‌نتیجه برخی با‌ وجود کشش باطنی از رفاه گریزاند و مال و ثروت را آفت دین می‌دانند. مقاله حاضر که با روش کتابخانه‌ای تدوین شده است با استناد به آموزه های رضوی و قرآن کریم این  نگرش را نقد ومشخص کرده است که؛ رفاه اقتصادی در زندگی نتیجه ایمان و تقوا ، بهترین یاور انسان برای عبادت و بندگی و رشد فرهنگی فردی و اجتماعی است، بر این اساس نوشتار پیش رو با روش نو در مفهوم شناسی رفاه و واژگان مرتبط، مطلوبیت رفاه اقتصادی از منظر قرآن و آموزه‌های رضوی را به اثبات می‌رساند.

Economic welfare from the Qur’an and Razavi teachings’ perspective

Economic welfare alongside devoutness is one of the most important concerns in private and social life. In the Islamic societies there is a kind of intellectual contradiction and practical effort which stem from misunderstanding of religious statements; as a result, some despite their internal desire are getting away welfare and see wealth as plague of religion. The present paper which is prepared by library method, has critiqued this approach by reference to the Qur’an and Razavi (Imam Reza) teachings and has proved that economic welfare in life is an outcome of faith and piety and the best help to mankind for worshiping and serving God and cultural, personal and social development. On this basis, the present writing by using a new method in definition of welfare and related terms, has proved the favorability of economic welfare from the Qur’an and Razavi teachings’ perspective.