مقایسه تطبیقی شعر ‌موسوی‌گرمارودی و ‌عباس‌یاسین با محوریت امام‌رضا(ع)

امام رضا(ع) و یادآوری فضایل ایشان از گذشته تاکنون محور بسیاری از اشعار مذهبی شیعی بوده است. در این پژوهش نیز به تحلیل سروده های رضوی دیوان های «خلجات فی سفر القلب» عباس یاسین و «گوشوارۀ عرش» موسوی گرمارودی به روش توصیفی تحلیلی و بر پایۀ مکتب آمریکایی ادبیات تطبیقی پرداخته شده است تا بتوان با کشف اشتراکات کلامی و احساسی دو شاعر، سیرت و سیمای حضرت را از منظری ادیبانه برای پیروان ایشان ترسیم کرد. از دستاوردهای این پژوهش توجه به این نکته است که بخشندگی و فریادرسی امام هشتم(ع) بیش از دیگر صفات ایشان برای دو شاعر اهمیت دارد. این نکته می‌تواند بیانگر این باشد که هر دو نمایندۀ ادبی، متاثر از شرایط روحی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگیِ زمانه، خود را بیش از هر وقت دیگری نیازمند کمک امام(ع) می دانند. در رسیدن به هدف نیز شاعر پارسی در استفاده از تخیل، صنایع ادبی و نیز به کارگیری تصویرهای جدید موفق تر ظاهر شده است؛ البته استفاده از حقایق علمی و نمایش اطلاعات شاعر در بیانی شاعرانه نیز نه تنها فهم شعر او را دشوار نکرده ، بلکه با درک این حقایق، لذت مخاطب نیز دوچندان شده است. شعر عباس یاسین نیز بیشتر تبلور احساسات اوست و دیگر عناصر از جمله خیال و تصویرسازی های جدید کمتر در آن به چشم می خورد؛ اما در نهایت هر دو شاعر بیش از هر چیز مخاطب را متوجه ابعاد معنوی شخصیت حضرت رضا(ع) می کنند و با انتخاب بخشندگی و فریادرسی ایشان، بُعد توسل را در شعر برای خواننده پررنگ می کنند که از مباحث مهم مذهب شیعه است.

A Comparative Study of the Poetry of Mousavi Garmaroodi and Abbas Yasin with the focus on Imam Riḍā (as)

Imam Riḍā (as) and his virtues have been a famous topic for many Shiite religious poems from the past until now; thus, the poems Khalajātun fi Safar alQalb (Rummages in travel of  the heart) by Abbas Yasin and Gūshwāreh Arsh (Earring of the Heaven) by Mousavi Garmaroudi have been studied in a descriptiveanalytical method based on the American school of comparative literature to recognize stylistic and emotional features that two  poets have in common in depicting character and life of the Imam in a literary way for his followers. One of the achievements of this research is to pay attention to the fact that the generosity and commitment to principles of justice of the eight Imam have had of great importance for both among other virtues of him. This point can indicate that both literary representatives, influenced by the spiritual, social, political and cultural conditions of the time, consider themselves more than everin need to the help of Imam (as). The Persian poet, to achieve his goal, have employed imagination, figures of speech, and also in advancing innovative images, in a more efficiently compare to Arab poet; at the same time, applying scientific facts in a poetic composition did not make it difficult to understand his poetry, but by understanding these facts, the audience’s pleasure has doubled. On the other hand, Abbas Yasin’s poetry is also reflecting his emotional attitudes, to the extent that one could scarcely find figures of speeches and imagination in his poems. But, afterwards, both poets, more than anything else, draw the audience to the spiritual aspects of the personality of Imam Riḍā (as) and his generosity and fairness which highlight the important topic of twassul (appeal), which is one of the important issues of Shiite religion.