تحلیل سبک‌شناختی «الرساله الذهبیه» امام رضا(ع) در لایۀ ادبی و زبانی

امروزه سبک شناسی به عنوان یکی از شیوه های ارزیابی متون، جایگاه خاصی در نقد ادبی دارد که از رهگذر آن به توانایی صاحب اثر در کاربست شگردهای هنری در بیان درونیات و اندیشه هایش رهنمون می شویم.نامه های امام رضا(ع) از جمله متون نثری است که شایستۀ بررسی دقیق سبک شناسانه است؛ زیرا با وجود داشتن معانی والا، به زیورهای لفظی آراسته و سرشار از بدایع صنعت و بلاغت است. از این رو پژوهش پیش رو به بررسی 10 نامه از نامه‌های حضرت رضا(ع) پرداخته و سبک های ادبی و زبانی آن ها را با روش توصیفی تحلیلی مورد واکاوی قرار داده است. نتایج حاصل از این پژوهش به این شیوه است: الف. در سطح ادبی نامه ها، تشبیه بیشترین درصد را به خود اختصاص داده است و در سطح زبانی نیز تکرار، بیشترین درصد را در بردارد. ب. از لحاظ تحلیل نامه ها(فکری و ایدئولوژیکی)، به این نتیجه رسیدیم که شیوۀ خطابی موجود در ابتدای نامه های امام رضا(ع) با مضامین نامه ها در ارتباط است؛ همچنین ویژگی بارز شروع بیشتر نامه های امام، استفاده از مقدمۀ مناسب و درخور حال مخاطب نامه است.

Stylistic Analysis of Imam Riḍā’s AlRisālt alDhahabīyahin the Literary and Linguistic Layer

Today, stylistics (style recognition), as one of the methods of evaluating texts, has a special place in literary criticism, through which we are guided by the ability of the author to use artistic techniques in expressing his inner thoughts. The letters of Imam Riḍā (as) are among the prose texts that deserve a stylistic study; because despite having sublime meanings, it is adorned with verbal ornaments and is full of artistic and rhetorical innovations. Therefore, the study examines 10 letters of Imam Riḍā (as) and reviews their literary and linguistic styles with a descriptiveanalytical method. The results of this research are as follows: A) At the literary level, simile has the highest percentage, and at the linguistic level, repetition has the highest percentage. B) In terms of analysis of letters (intellectual and ideological), we came to the conclusion that the method of address at the beginning of the letters of Imam Riḍā (as) is related to the contents of the letters; also, the obvious feature of starting most of Imam’s letters is to use an appropriate introduction to the addressee of the letter.