دلالت‌های بنیادین سیاست‌گذاری تربیتی اسلامی، برگرفته از قول و سیره رضوی

سیره ائمه اطهار (علیهم‌السلام) مملو از درس‌های پربار است. از آموزه‌های زندگی امام رضا (علیه‌السلام) نیز می‌توان برای بهبود زندگی بشر بهره‌های بسیار برد. یکی از آنها اقدام‌های سیاست‌گذارانه آن حضرت برای تربیت انسان‌هاست. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی‎‎‎تحلیلی، درصدد است دلالت‌هایی بنیادین در سیاست‌گذاری تربیتی اسلامی از سیره رضوی را استخراج کند. نتایج پژوهش حاکی از دلالت‎های تربیتی مانند جهت‌دهی به استعدادها و گرایش‌های متربی در فرایند تربیت، نقش اثرهای وضعی بر متربّی در فرایند تربیت؛ سیاست‌گذاری برای الگوهای اخلاقی و رفتاری متربّی، در فرایند تربیت؛ تشویق‌محور و تهدیدمحور بودن توامان مدل تربیتی؛ توجه به گفتگومحور بودن مدل‌های تربیتی اسلامی؛ توجه به هماهنگی و تاثیر متقابل علم و عمل در سیاست‌گذاری تربیتی؛ مخاطب‌شناسی در فرایند تربیت؛ ضرورت سیاست‌گذاری برای محیط رشد متربّی است.

The Basic Implications Of Islamic Educational Policy, Derived From Raḍavī’s Words And Deeds

The manners of the pure Imams (as) are full of fruitful lessons. The teachings of Imam Reza’s (as) life can also be used to improve human life. One of them is his policy of educating human beings. The present study, with its descriptiveanalytical approach, seeks to extract fundamental implications for Islamic educational policy from the Raḍavī tradition. The results of the research indicate educational implications such as orientation to the talents and tendencies of the educator in the training process, the role of situational effects on the educator training in the training process; policymaking for moral and behavioral patterns of the educator in the process of education; encouragement and threatcenteredness of the educational model; paying attention to the conversational nature of Islamic educational models; paying attention to the coordination and interaction of knowledge and practice in educational policy; recognition of audience in the process of education; the need for policymaking for the growth environment of the educator.