به کارگیری شیوه‌های تسامح و تساهل در سیره تربیتی امام رضا(ع)

سیره عملی هر یک از ائمه شیعه در جایگاه خود مملو از درس‌های پربار است. در بررسی حوادث وقایع زندگی پربار امام‌رضا(ع)نکات پندآموز بسیاری وجود دارد که می‌توان درس‌های فراوانی آموخت. یکی از اصول به کار رفته در سیره رضوی تسامح و تساهل است. امام رضا(ع) با گروه‌های فکری و اعتقادی بسیاری به بحث و تبادل نظر می‌پرداختند و از راهکارهای بسیاری در این جلسات سود می‌جستند؛ یکی از این راهکارها استفاده از اصل تسامح و تساهل بود. این مقاله می کوشد به شیوۀ توصیفی-تحلیلی به این سوال پاسخ دهد که امام رضا(ع) در برخورد با پیروان ادیان مختلف از کدام شیوهای تسامح وتساهل بهره می بردند؟ التزام به اخلاق انسانی و احترام و مهرورزی نسبت به غیر مسلمانان، مخاطب شناسی و آشنایی با زبان و متون مقدس ادیان، آزادی فکر و بیان و به رسمیت شناختن حق سوال برای پیروان ادیان، مدارا و تسامح دینی و همزیستی مسالمت‌آمیز با آن ها از مهم‌ترین ویژگی‌ها و شاخص‌های الگوی رفتاری امام رضا(ع) با پیروان دیگر ادیان بوده است.