مبارزه با فساد مالی؛ آسیب‌شناسی صلاحیت‌های دیوان عدالت اداری و سازمان بازرسی کل کشور

فساد مالی تقدم منافع خصوصی بر منافع عمومی و نوعی سوءاستفاده از قدرت و اختیارات قانونی به منظور تامین منافع شخصی است که عوامل مختلفی مانند عدم نظارت مطلوب می تواند در ایجاد آن موثر باشد. سوال این است که آیا دستگاه های نظارتیِ قوه قضائیه می توانند در پیدایش یا گسترش فساد مالی نقش داشته باشند؟ با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی و تحلیلی ضمن پاسخ مثبت به سوال مذکور گفته شده باید مراجع نظارتی آسیب شناسی شوند؛ زیرا نظارت دیوان عدالت اداری و سازمان بازرسی کل کشور به نحو مطلوب صورت نمی گیرد؛ از یک طرف نظارت دیوان موکول به طرح دعوی اشخاص حقوق خصوصی و عمدتاً حول محور دعوای ابطال می باشد ضمن این که دیوان در رسیدگی به دعاوی اداری صلاحیت عام نداشته و تبصره ماده 12 قانون دیوان دایره ی رسیدگی این نهاد را محدود نموده است از طرف دیگر نظارت سازمان بازرسی کل کشور از جهت ضمانت اجرا ضعیف و وابستگی آن به قوه قضائیه محل تامل می باشد، همچنین ارائه گزارش به مقامات ذیصلاح توسط سازمان مزبور با نظارت موردنظر قانونگذار اساسی فاصله معناداری دارد که برای رفع این مشکلات بازطراحی ساختار و صلاحیت مراجع نظارتی با تاکید بر نظارت خودکار ضرورت دارد و گرنه خود نهادهای نظارتی معیوب عاملی در جهت کمک به گسترش فساد است. 

fight against financial corruption; pathology of the competencies of the court of administrative justice and the general inspection organization of the country

financial corruption is the priority of private interests over public interests and a form of abuse of power and legal authority in order to secure personal interests, which various factors such as lack of proper supervision can be effective in creating. the question is, can the regulatory bodies of the judiciary play a role in the emergence or spread of financial corruption? by using library resources and descriptive and analytical methods, while answering the said question positively, the supervisory authorities should be pathology because the supervision of the court of administrative justice and the general inspection organization of the country is not carried out properly; on the one hand, the supervision of the court is reserved for the filing of lawsuits by private individuals and mainly around annulment lawsuits in addition, the court does not have general jurisdiction in dealing with administrative claims and the note of article 12 of the law of the court has limited the jurisdiction of this institution on the other hand, the supervision of the general inspection organization of the country is a point of reflection due to the weak implementation guarantee and its dependence on the judiciary, also, submission of reports to the competent authorities by the said organization has a significant distance from the supervision intended by the basic legislator in order to solve these problems, it is necessary to redesign the structure and competence of supervisory authorities with an emphasis on automatic supervision otherwise, the faulty regulatory institutions themselves are a factor in helping to spread corruption.