سیاست‌گذاری عمومی و مساله حق بر محیط‌زیست سالم در نظام حقوقی ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
رضایی مهدی ,رضوانی فر محمدمهدی
|
|
منبع
|
حقوق اداري - 1398 - دوره : 7 - شماره : 20 - صفحه:95 -118
|
|
چکیده
|
فلسفه توسعه پایدار؛ ایجاد تعادل دوگانه بین رشد اقتصادی و حفظ و حراست از طبیعت خاموش است. یکی از مهم‌ترین ابزارهای تدوین و تثبیت این هدف، استفاده از راهکار سیاست‌گذاری عمومی در نظام حقوقی است؛ اما سوال اینجاست که چگونه و از چه مسیری می‌توان هدف توسعه پایدار را در نظام حقوقی ایران تثبیت کرد. با تکیه بر مطالعات بین رشته‌ای، زمینه‌های تثبیت این مفهوم در نظام حقوقی ایران وجود دارد؛ از یک سو، سیاست‌های کلی نظام، قرابت معنایی و مصداقی با سیاست‌گذاری عمومی دارد و حق بر محیط‌زیست سالم به عنوان شاخصه توسعه پایدار در قانون اساسی شناخته شده است و از سویی، تبیین خط مشی‌های اجرایی مستند به اصل134 از اختیارات قوه مجریه است. حلقه واسط پیوند این دو مفهوم و تثبیت جریان سیاست‌گذاری توسعه پایدار، اساسی‌سازی مفهوم و دگردیسی ساختاری نظام اداری در مواجهه با مفهوم حق بر محیط‌زیست سالم است.
|
|
کلیدواژه
|
اساسی‌سازی، سیاست‌گذاری زیست‌محیطی، محیط‌زیست، سیاست‌گذاری عمومی، سیاست‌های کلی
|
|
آدرس
|
دانشگاه علامه طباطبایی, دانشکده حقوق و علوم سیاسی, ایران, دانشگاه علامه طباطبایی, دانشکده حقوق و علوم سیاسی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
rezvanifar1388@yahoo. com
|
|
|
|
|
|
|