کانی شناسی، ژئوشیمی و شرایط تشکیل پلاسرهای سرشار از تیتان در کانسار خانیک ارومیه، استان آذربایجان غربی

کانسار تیتانیوم خانیک در 82 کیلومتری شمال باختری شهر ارومیه و در انتهای شمال باختری پهنه سنندج سیرجان واقع شده است. این کانسار بخشی از توده آذرین نفوذی مافیک اولترامافیک موسوم به مجموعه غازان بوده که متشکل از دو تیپ کانی سازی ایلمنیت ماگمایی و رسوبی نوع پلاسر رودخانه ایآبرفتی می باشد. کانی شناسی بخش پلاسری شامل کانی‌های اصلی ایلمنیت، مگنتیت، هماتیت، آلبیت، هورنبلند و کانی های فرعی اوژیت، کلینوزوئیزیت، اکتینولیت، گوتیت، مونتموریلونیت و به مقدار ناچیز فورستریت است. بررسی های میکروسکوپی نمونه های بخش پلاسری نشان می دهد ایلمنیت به شکل دانه ای مجزا و هم چنین تیغه ای درون مگنتیت حضور دارد. ترکیب شیمیایی نمونه های پلاسری منطقه مورد بررسی در نمودار al2o3/tio2 در برابر sio2 و نمودار (hf/yb)×10 در برابر la/th نشان می دهد که سنگ خاستگاه (پروتولیت) رسوبات پلاسری خانیک، سنگ های آذرین مافیک (بازیک) می باشند. الگوی توزیع rees بهنجار شده به کندریت نیز تفریق کم lrees از hrees همراه با آنومالی های کم و منفی eu را نشان می‌دهد که نشانگر ترکیب مافیک سنگ خاستگاه رسوبات پلاسری است. شاخص های ni/co، cu/zn و u/th نشانگر محیط اکسیدی برای تشکیل این ذخیره بوده و شاخص شیمیایی هوازدگی (ciw) نیز دلالت بر شدت بالای فرایندهای هوازدگی در طی تکوین رسوبات پلاسری منطقه مورد بررسی دارد.