نقش فرآیندهای دیاژنزی در تغییر بافت سنگ های کربناته (مثالی از سازند شهبازان، زاگرس چین خورده، جنوب لرستان)

هدف از این پژوهش بررسی انواع فرآیندهای دیاژنزی و بررسی تغییرات بافتی ناشی از این فرآیندها در رخساره های کربناته سازند شهبازان در برش تاقدیس چناره در جنوب باختری لرستان می باشد. در این برش سازند شهبازان با ضخامت 83 متر از سنگ های کربناته و دولومیت تشکیل شده است که با ناپیوستگی بر روی سازند کشکان قرار گرفته و توسط سازند آسماری با ناپیوستگی فرسایشی پوشیده شده است. مطالعات سنگ شناسی بر روی 80 برش نازک رسوبی منجر به شناسایی چندین فرآیند دیاژنزی از جمله میکرایتی شدن، انحلال و گسترش تخلخل، سیمانی شدن، نوریختی، فشردگی فیزیکی و شیمیایی و جانشینی گردید. از جمله تغییرات بافتی در رخساره های این سازند می توان به ایجاد پوشش نازک میکریتی اطراف آلوکم ها، میکریتی شدن بیش از حد دانه ها و تشکیل قشرهای میکریتی، آرایش متراکم دانه ها و ایجاد فابریک دانه به دانه، خرد شدن، شکستگی و له شدگی دانه ها، انحلال دانه و زمینه سنگ، سیمانی شدن محدود به دانه و به صورت گسترده، انواع جانشینی ها به خصوص از نوع دولومیتی شدن، تشکیل استیلولیت و حذف بخشی از دانه ها و سنگ، تشکیل استیلوموتل ها، نوریختی کاهشی در پوسته آلوکم ها و نوریختی افزایشی به دلیل تبلور مجدد بلورهای میکرایت و شکستگی ها را نام برد. براساس شواهد پتروگرافی، توالی پاراژنتیکی نهشته های سازند شهبازان در این برش در چهار محیط دریایی، آب شیرین، تدفینی و بالاآمدگی تفسیر شده است. سه مرحله دیاژنزی یعنی دیاژنز اولیه (ائوژنز)، دیاژنز میانی (مزوژنز) و دیاژنز نهایی (تلوژنز) برای نهشته های مورد مطالعه تعیین شده است.

the role of diagenesis processes in changing the texture of carbonate rocks (an example from shahbazan formation, folded zagros, south lorestan)

the purpose of this research is to investigate the types of diagenesis processes and the textural changes caused by these processes in the carbonate facies of the shahbazan formation in chenareh anticline section in the south-west of lorestan. in this section, the shahbazan formation with a thickness of 83 meters consists of carbonate and dolomite rocks, which is placed on the kashkan formation with a discontinuity and is covered by the asmari formation with an erosional discontinuity. petrographic studies on 80 sedimentary thin sections led to the identification of several diagenesis processes, including micritization, dissolution, cementation, crystallization, physical and chemical compression, and succession. among the textural changes in the facies of this formation can be the creation of a thin micrite cover around the allochems, excessive micritization of grains, dense arrangement of grains and creation of fitted fabric, crushing, fracture and crushing. the dissolution of grains, the dissolution of grains and ground rock, cementation limited to grains and widely, types of succession, stylolites and the removal of part of grains and rocks, the formation of stylomottle, reduced neomorphism in the shell of allochems and increase neomorphism, due to the recrystallization of micrite crystals and fractures. based on petrographic evidence, the paragenetic sequences of shahbazan formation have been interpreted in four environments: marine, meteoric water, burial and uplift. three stage diagenesis have been determined for studied sediments: early diagenesis (eogenesis), middle diagenesis (mesogenesis) and late diagenesis (telogenesis).