بازسازی شرایط محیط رسوبی سازند تاربور در منطقه فارس داخلی، برش ‌های ماندگان و خانه ‌نهر

در این تحقیق دو برش از سازند تاربور در زون ساختاری چین‌خورده - رانده زاگرس مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته‌ است. سازند تاربور به سن مایستریشتین در برش‌های مورد مطالعه به صورت همشیب و پیوسته بر روی سازند گورپی قرار دارد. در برش ماندگان این سازند با مرز فرسایشی و همشیب توسط سازند بختیاری پوشیده می‌شود و در برش خانه‌نهر سازند ساچون با ناپیوستگی فرسایشی بر روی آن قرار گرفته است. با توجه به فراوانی محتوای فسیلی در این رسوبات، عمده مطالعات صورت گرفته بر روی این سازند در زمینه دیرینه‌شناسی متمرکز شده است. مطالعات سنگ‌شناسی و رخساره‌ای در منطقه فارس داخلی نشان دهنده وجود 12 رخساره رسوبی کربناته در این رسوبات است که در چهار زیر محیط دریای‌باز پشته‌های سدی بایوکلستی، لاگون و پهنه جزرومدی پراکنده شده‌اند. فراوانی روزن‌بران کف‌زی به خوبی تغییرات شرایط را از محیط‌های عمیق به کم عمق نشان می‌دهد. نتایج بررسی‌های صحرایی و روند تغییرات جانبی و عمودی رخساره‌ها منعکس‌کننده وجود یک رمپ کربناته از نوع هموکلینال در زمان ته‌نشینی این رسوبات است. روند تغییرات عمق رخساره‌ها، الگوی پراکندگی آن ها و ویژگی مرز فوقانی سازند نشان می‌دهد برش ماندگان در قسمت کم‌عمق این رمپ قرار داشته و به سمت جنوب شرق به سمت برش خانه‌نهر روند عمیق‌شدگی در محیط وجود داشته است. علاوه بر این، جایگزین شدن روزنبران کف‌زی بزرگ توسط دوکفه‌ای‌هایی نظیر رودیست، تایید دیگری بر روند کاهشی عمق در گذر زمان است. این نتایج می‌تواند در بازسازی روند تکامل حوضه رسوبی در این منطقه مورد استفاده قرار گیرد.

sedimentary environment of tarbur formation in the interior fars province, mandeng and khanehnahar sections

in this study, two stratigraphic sections of the tarbur formation have been investigated in the structural zagros fold-thrust belt. the tarbur formation in the studied area conformably underlaid the gurpi formation but its top boundary overlaid by bakhtiyari and sachun formations as a disconformity. due to the abundance of fossil content in these sediments, most of the studies had been focused on paleontology aspects. lithological and facies studies on the sediments of this formation in the interior fars province show the existence of 12 carbonate sedimentary facies in these sediments, which are scattered in four sub-environments including open marine, bioclastic shoal, lagoon and tidal flat. the abundance of benthic foraminifera in these sediments shows the change of conditions from deep to shallow environments. the results of field investigations and the trend of lateral and vertical changes of facies and sub-environments reflect the presence of a homoclinal carbonate ramp during the deposition of these sediments. the trend of changes in the depth of the facies, their distribution pattern and the characteristics of the upper boundary of the formation in the studied sections show that the mandegan section was located in the shallow part of this ramp and there was a deepening trend in the environment towards the south-east towards the khanehnahr section. in addition, the replacement of large benthic foraminifers by bivalves such as rudist is another confirmation of the decreasing depth trend over time. these results can be used in reconstructing the evolution of the sedimentary basin in this region.