رخساره‌های رسوبی و چینه‌نگاری سکانسی توالی کرتاسه-پالئوسن در بلوک یزد، برش چاه‌ترش

گذر کرتاسه به پالئوسن در عمده قسمت‌های ایران مرکزی به علت عملکرد فاز کوهزایی لارامید به صورت نبود رسوبگذاری است و یا با رخساره تخریبی همراه است. در قسمت جنوبی بلوک یزد تنها رخنمون کوچکی از این رسوبات وجود دارد که به صورت آهک مارنی-ماسه‌ای فسیل‌دار رخنمون دارد. به دلیل اهمیت گذر کرتاسه-پالئوسن در ایران مرکزی، در این مطالعه توالی رسوبی بارمین-پالئوسن در بخش جنوبی بلوک یزد (برش چاه‌ترش) مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعه سنگ‌چینه‌ای این توالی، وجود رسوبات کربناته و آواری را در این برش چینه‌شناسی نشان می‌دهد. آنالیزهای رخساره‌ای منجر به شناسایی 15 رخساره رسوبی گردید که در چهار زیر محیط پهنه جزرومدی، لاگون، پشته سدی و ابتدای دریای باز تشکیل شده و در مجموع، بر روی یک رمپ کربناته کم‌عمق ته‌نشین شده‌اند. در این توالی رسوبی تعداد 4 سکانس رسوبی رده سوم شناسایی شده که توسط مرزهای نوع اول و دوم از یکدیگر تفکیک می‌شوند. مرز بین سکانس رسوبی اول و دوم، یکی از طولانی‌ترین ناپیوستگی‌های رسوبی (آپتین- مائس‌تریشتین) مربوط به خردقاره ایران مرکزی را ثبت کرده است. در مقابل، گذر بین مائس‌تریشتین-پالئوسن که در اغلب نواحی ایران مرکزی با ناپیوستگی رسوبی همراه است در این برش به صورت پیوسته و بدون وقفه رسوبگذاری ثبت شده است. این نتایج می‌تواند در بازسازی شرایط گذشته ایران مرکزی مورد استفاده قرار گرفته و عملکرد گسل‌های ایران مرکزی در این قسمت را به خوبی مورد بررسی قرار داد.

sedimentary facies and sequence stratigraphy of cretaceous-paleocene sequence in yazd block, chahtorsh section

transitional boundary of cretaceous to paleocene known as a hiatus due to laramid orogenic activities and is associated with detrital facies. there is an outcrop in the south part of the yazd block which show continuity of sedimentation at the boundary of maastrichtian to paleocene. as a result of the importance of this boundary in central iran, the sedimentary sequence of barremian-paleocene was studied in the yazd block, the chahtorsh section. lithostratigraphic studied released the presence of carbonate and detrital sediments in this stratigraphic section. facies analysis led to recognition of 15 sedimentary facies which deposited on a shallow carbonate ramp in four subenvironments, tidal flat, lagoon, shoal and shallow part of open marine. according to the four type 1 and 2 sequence boundary, four sedimentary sequences was divided in this section. the boundary between fist and second sequences recorded on of the longest discontinuity (aptian- maastrichtian) in central iran semi continent while the maastrichtian to paleocene boundary, that is discontinue in most parts of central iran, is a continue boundary in this section. these results can be used in the paleoenvironmental reconstruction of central iran semicontinent.