رسوب شناسی و زمین شیمی رسوبات ساحلی خلیج پزم، جنوب خاوری ایران

منطقه مورد مطالعه در شمال باختر شهرستان چابهار و جنوب خاوری ایران، در بخش ساحلی منشور برافزایشی مکران واقع شده است. هدف از  انجام این پژوهش بررسی رسوب شناسی و زمین شیمی رسوبات ساحلی خلیج پزم به منظور بررسی غنی شدگی غلظت زمینه ای فلزات سنگین و تغییرات سطح آب دریا منطقه مورد مطالعه می‌باشد. بیشینه عمق خلیج پزم 20 متر می باشد. در این پژوهش ابتدا، مطالعات کتابخانه ای و اسنادی (شامل جمع آوری مجموعه نقشه ها، مقالات، کتاب ها و تحقیقات مرتبط با موضوع پژوهش) انجام شد. سپس در بازدیدهای میدانی، با استفاده از مغزه گیر اوگر (euger) دو عدد مغزه رسوبی از رسوبات هولوسن در محدوده کم عمق ساحلی و زیر حد جزر‌‌و‌مدی در خلیج پزم برداشت شد. نمونه‌برداری به روش سیستماتیک از  تمام بخش‌های مغزه رسوبی به تعداد 22 نمونه انجام شد که این نمونه ها مورد تجزیه و تحلیل رسوب شناسی (دانه‌بندی، تعیین تیپ رسوبی، رسم نمودارهای مختلف، شناسایی اجزای متشکله و تعیین رخساره‌های رسوبی) و زمین‌شیمی (بررسی‌های کانی‌شناسی به روش میکروسکپی، تعیین درصد فراوانی عناصر با روش تجزیه عنصری icp-oes، تعیین درصد کربنات ها با دستگاه کلسی‌متر خودکار) قرار گرفتند. نتایج دانه‌بندی رسوبات نشان می دهد اندازه ذرات غالباً در حد رس  تا سیلت و مقادیر کمتری ماسه و گراول می باشد که در برخی افق ها ذرات در اندازه ماسه و گراول مقادیر بیشتری نشان می دهد. ذرات گراولی عمدتاً مرتبط با خرده های اسکلتی بوده و میزان کربنات در رسوبات بین 17 تا 84 درصد متغیر است. نتایج تجزیه و تحلیل عنصری نیز حاکی از آن است که کانی‌های تخریبی تشکیل دهنده رسوبات، شامل کوارتز، فلدسپات، مسکوویت، پیروکسن، آلبیت و کانی های رسی کائولینیت، کلریت، و ایلیت هستند. فراوانی عناصر به‌ویژه آلومنیوم، منیزیم، منگنز، کروم، باریم با تغییرات سطح آب دریا ارتباط معکوس و دو عنصر کلسیم و استرانسیوم که معرف رسوبات درون حوضه ای است، با تغییرات سطح آب دریا ارتباط مستقیم دارند. نتایج معادل سازی سن تقریبی توالی رسوبی نشان می دهد دو فاز مهم پیشروی و بالا آمدن سریع سطح آب دریا در محدوده زمانی از 2100 تا 2800 و نیز از 4900 تا 5800 سال قبل رخ داده است.

sedimentology and geochemistry of coastal sediments of pozm bay, southeastern iran

the study area is located in the northwest of chabahar city and south of sistan and baluchestan province in the southeast of iran. this area is part of makran geological area. in this research, library and documentary studies were performed first. then, in field studies and field visits, two sediment cores were prepared from holocene sediments in the shallow coastal area and below the tidal limit in the gulf of pazm using the euger core-catching device. sedimentary samples from different parts of the sedimentary core (22 samples) were subjected to sedimentological and geochemical analyzes. the results of sediment granulation show that the particle size is often in the range of clay to silt and less amounts of sand and gravel, which in some horizons show particles in the size of sand and gravel. gravel particles are mainly associated with skeletal fragments and the amount of carbonate in sediments varies between 17 and 84%. the abundance of most elements, especially aluminum, magnesium, manganese, cream, barium are inversely related to changes in sea level and the two elements of calcium and strontium, which represent sediments in the basin, are directly related to changes in sea level. the results of equating the approximate age of the sedimentary sequence show that two important phases of progress and rapid sea level rise occurred in the time range from 2100 to 2800 and also from 4900 to 5800 years ago.