مطالعات بافتی، معرفی تیپ های کانسنگی و خاستگاه نهشته بوکسیت تریاس‌ ژوراسیک سیاهرودبار، جنوب‌شرق گرگان

نهشته بوکسیت سیاهرودبار در حدود 25 کیلومتری جنوب‌باختر علی‌آباد کتول، استان گلستان، شمال ایران واقع می باشد. این نهشته به صورت یک افق چینه سان در مرز بین سازندهای الیکا و شمشک توسعه و تکامل یافته است. مطالعات سنگ نگاری همراه با نتایج تجزیه پراش پرتو x (xrd) در نمونه‌های کانسنگی آشکار نمود که دیاسپور، هماتیت و کائولینیت کانی‌های متشکله اصلی بوده که توسط مقادیر کمتری شاموزیت، آناتاز، بوهمیت، گوتیت، روتیل، کلسیت، موسکویت، کلینوکلر و کوارتز همراهی می‌شوند. این کانی‌ها بافت‌های گوناگونی از جمله پلیتومورفیک، گرانولار، پورفیری‌دروغین، جریانی، برشی‌دروغین، دانه‌های دمبلی شکل و قطعات تخریبی (کلاست) را به نمایش می‌گذارند که دلالت بر منشاء نابرجای نهشته دارند. بر اساس مقادیر کمّی کانی‌ها، نهشته سیاهرودبار شامل دو نوع کانسنگ (1) بوکسیت رسی و (2) رس بوکسیتی می باشد. این کانسنگ ها در طی فرآیندهای آهن‌زدایی و سیلیس‌زدایی از کانی‌های رسی شکل گرفته‌اند. یافته‌های زمین شیمیایی عناصر کم ‌تحرک، نشان می‌دهند که نهشته مورد مطالعه از نوع بوکسیت‌های کارستی بوده و عمدتاً  از هوازدگی سنگ‌های بازالتی آندزیتی ایجاد شده است. افزون بر این، مقادیر بی‌هنجاری های eu به همراه مقادیر نسبت‌های tio2/al2o3 و sm/nd آشکار می کنند که نهشته بوکسیتی سیاهرودبار در یک خاستگاه تکتونیکی حاشیه قاره تشکیل شده است.