تاثیر کاربرد پودر خون بر برخی ویژگی های بیوشیمیایی خاک اره طی فرآیند ورمی کمپوست سازی

این مطالعه با هدف بازیافت خاک اره و پودر خون با استفاده از کرم خاکی eisenia foetida و بررسی روند تغییرات برخی ویژگی های بیوشیمیایی این ضایعات آلی، طی فرایند ورمی کمپوست سازی انجام شد. پودر خون به مقدار صفر، 5 و 10 درصد وزنی با خاک اره مخلوط شد و به مدت چهار ماه اجازه داده شد تا به ورمی کمپوست تبدیل شود. در زمان های 1، 2، 3، 4، 6، 8، 12 و 16 هفته پس از اضافه کردن کرم خاکی به بسترها، فعالیت میکروبی (تنفس پایه)، ph، هدایت الکتریکی (ec)، مقدار کربن آلی، نیتروژن کل و نسبت c:n اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تاثیر زمان، پودر خون و اثر متقابل آنها بر تمام پارامترهای تحت بررسی معنی دار است. با افزایش زمان انکوباسیون ، مقدار تجمعی کربن معدنی شده، نیتروژن کل و ec تمام تیمارهای ورمی کمپوست در مقایسه با ضایعات اولیه افزایش یافت، اما کربن آلی، c:n و ph روند کاهشی نشان دادند. اضافه کردن پودر خون به بستر خاک اره باعث افزایش سرعت معدنی شدن کربن، ec و نیتروژن کل شد، درحالی که ph، کربن آلی و نسبت c:n کاهش یافت. در پایان زمان انکوباسیون، تیمار خاک ارۀ حاوی 10 درصد پودر خون، دارای بیشترین مقدار دی اکسید کربن آزاد شده (142.1 میکرو گرم کربن بر گرم)، ec (3.7 دسی زیمنس بر متر) و نیتروژن کل (2.24 درصد) و کمترین مقدار ph (6.6)، کربن آلی (22.5 درصد) و c:n (12.4 ) بود. براساس نتایج این مطالعه، فرایند ورمی کمپوست سازی می تواند به منزلۀ روش ایمن و مطمئن، برای دفع خاک اره و پودر خون استفاده شود.