بررسی اثر نانواکسید آهن در دورۀ جنینی بر رشد و نمو بیضۀ موش بالغ نژاد nmri

در میان انواع نانو ذرات زیست سازگار، نانواکسیدآهن توجه زیادی برای کاربردهای مختلف به خصوص در پزشکی و در تصویربرداری رزونانس مغناطیسی mri)) به خود جلب کرده است. بررسی اثرات نانواکسیدآهن بر تغییرات هیستولوژیکی بیضه و اسپرماتوژنز موش بالغی که در زمان جنینی تحت تاثیر قرار گرفته است، هدف این تحقیق است. در این مطالعۀ تجربی، موش ها به سه گروه تجربی و دو گروه کنترل و شم تقسیم شدند. نانواکسیدآهن با سه تکرار و دوزهای 10، 30 و 50 mg/kg در روز10 و 12 و 14 دورۀ بحرانی نمو بیضه جنین به مادر تزریق شد و پس از بلوغ زاده ها، از بیضه و اپیدیدیم برش سریال به ضخامت micro;m 06/0 تهیه و رنگ آمیزی هماتوکسیلینائوزین انجام شد و بعد از شمارش سلولی، داده ها تحت تحلیل واریانس یک عاملی با تکرار وtukey قرار گرفت. نتایج به دست آمده افزایش برخی پارامترها مانند تعداد اسپرم اپیدیدیمی در دوزهای 10 و 30 میلی گرم، وزن بیضه در دوز 30 میلی گرم، اسپرماتوسیت اولیه در دوز 10 میلی گرم و کاهش برخی دیگر مانند قطر بیضه در هر سه گروه تجربی و حجم بیضه در دوز 50 میلی گرم را نشان دادند. به علاوه تغییراتی از قبیل به هم ریختگی و واکوئله شدن را در دوزهای بالا شاهد بودیم. با توجه به عبور نانواکسیدآهن از غشای سلولی و نیز با توجه به توان اکسیدکنندگی و احیای آن، این نانوماده در دوزهای کم همچون یک آنتی اکسیدان عمل کرد و در دوزهای بالا سمیت را نشان داد و این نشان دهندۀ پتانسیل دو گانۀ نانو اکسید آهن است.