بررسی روند تکامل صفات ریخت شناسی در گونه های ایرانی سردۀ Stachys از نعنائیان براساس توالی هسته ای Nrits

تکامل صفات ریخت شناختی در چارچوب مطالعات تبارزایشی و براساس داده های توالی nrits صورت گرفت. در این تحلیل 28 آرایه شامل دو برون گروه (betonica officinalis, melittis mellisophyllum) و 26 آرایه از گونه های سرده stachys که در ایران رویش دارند به منزلۀ درون گروه انتخاب شدند. به منظور بررسی روند تکامل صفات، ده صفت رویشی و زایشی انتخاب شد. این صفات شامل زیستگاه، شکل رویشی، ریخت شناسی برگ، گل آذین، کاسه، و جام کرک پوش بودند. بازسازی روابط تبارزایشی داده های توالی nrits براساس روش استنباط بیزی انجام شد. سپس، بررسی روند تکامل صفات ریخت شناختی با استفاده از نرم افزار mesquite و ماتریس داده های ریخت شناسی انجام گرفت. نوع صفت، حالت های صفت، تعداد گام های و ضریب لازم و ضریب سازگاری برای هریک از صفات محاسبه شد. از میان صفات ریخت شناختی بررسی شده، صفات مربوط به شکل رویشی و وجود کرک پوش ساده از جمله صفاتی بودند که دارای بالاترین ضریب سازگاری بود و کمترین جورگرایی را نشان می دادند. کمترین میزان ضریب سازگاری به صفاتی همچون کاسۀ متقارن، برگ های قاعده ای پایا و وجود کرک غده ای اختصاص داشت و به عبارت دیگر بیشترین میزان جورگرایی را نشان می دادند. بررسی روند تکامل صفات ریخت شناختی نشان داده است که بخشۀ eriostomum و بخشۀ fragilicaulis به ترتیب از جمله ابتدایی ترین و پیشرفته ترین بخشه های سرده stachys به شمار می رود.