مطالعه همبستگی پلی‌مورفیسم rs11614913 ژن mirna-196a2 با خطر ابتلا به سرطان سلول‌های غیرکوچک ریه در جمعیت جنوب ایران

سرطان ریه شایع ترین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان در سطح جهان است و محاسبه شده حدود 1.4 میلیون مرگ در هر سال با این سرطان مرتبط است. سرطان ریه پنجمین سرطان شایع در ایران، با نرخ شیوع 2/97/4 در هر 100 هزار نفر است. با وجود شیوع کم، بقا آن نیز محدود است. کشف نشانگرهای بیولوژیکی و کاربرد آنها در رابطه با تشخیص سرطان می تواند منجر به تشخیص زودهنگام و در نتیجه افزایش میزان بقا بیماران شود. در این مطالعه، امکان استفاده از چندشکلی تک نوکلئوتیدی (single nucleotide polymorphism, snp) rs11614913 درmirna196a2 به عنوان بیومارکر زیستی در تشخیص زودهنگام سرطان ریه سلول های غیرکوچک (nonsmall cell lung cancer, nsclc) تحت بررسی قرار گرفت. در این مطالعه 95 فرد مبتلا به nsclc و 100 فرد سالم (شاهد) در جمعیت جنوب ایران بررسی شدند. پلی مورفیسم rs11614913 بواسطه تکنیک rflp pcr تعیین شد. ابتدا ژنوم با یک جفت پرایمر اختصاصی تکثیر و سپس با آنزیم taai هضم شدند. در صورت حضور باز t در جایگاه پلی مورفیسم، دو باند به اندازه های bp187 و bp196 و در حصورت حضور باز c تنها یک باند bp383 مشاهده شد. با بررسی الگوی الکتروفورزی هضم آنزیمی، فراوانی الل c در جایگاه پلی مورف rs11614913 snp در ژن mir196a2 را در گروه بیماران 695/0 و در گروه کنترل برابر با 76/0 برآورد شد. بنابراین فراوانی ژنوتیپی tc,tt وcc در گروه بیمار به ترتیب 074/0 ، 463/0 و 463/0 و در گروه کنترل به ترتیب 06/0 ، 36/0 و 58/0 بود. تجزیه و تحلیل آماری وجود تعادل هاردیواینبرگ را در دو الل این ژن در جمعیت تحت مطالعه تایید می نماید ( chi;2=0.02 و p<0.05). براساس نتایج این مطالعه، ارتباط معنی داری بین rs11614913 snp و استعداد ابتلا به nsclc در کل جمعیت وجود ندارد لکن بررسی جمعیت تحت مطالعه برحسب جنسیت، نشان داد افراد مذکر با ژنوتیپ cc در مقایسه با ct+tt، دارای استعداد بیشتری برای ابتلا به سرطان nsclc هستند.