بررسی مقایسه ای اثرات رزمارینیک اسید وکارنوزیک اسید بر بقای سلولی، متابولیسم سرآمید و واکنش های آنزیم های آنتی اکسیدانت در سلول های سرطانی رده Hep - G 2

کارنوزیک اسید و روزماریک اسید جزء خانواده پلی فنول ها هستند که در گیاه روزماری یافت می شوند و دارای رفتارهای بیولوژیکی ویژه ای چون خاصیت ضدسرطانی، ضدویروسی و آنتی اکسیدانتی هستند. این مطالعه به بررسی مقایسه ای اثرات این دو ترکیب با تکیه بر متابولیسم سرآمید بر سلول های رده hep g2 پرداخته است. در این مطالعه تجربی سلول های hep ndash;g2 در محیط dmem حاوی سرم جنین گاو و آنتی بیوتیک کشت شدند. سپس سلول ها با رقت دوگانه از دو ماده کاررنوزیک اسید و رزماریک اسید از غلظت 0 تا 70 میکرومولار به مدت 24 ساعت کشت داده شدند و زیست (viability) سلول ها به روش mtt تعیین شد. جهت سنجش فعالیت آنزیم کاسپاز 3 از دستگاه اسپکترفتومتر استفاده شد. برای اندازه گیری سطح سرآمید، آنزیم اسیدسرآمیداز نوترکیب و ماده نفتالین 2و3 دی آلدئید که خاصیت فلورسانسی دارد و به اسفنگوزین حاصل از اسید سرآمیداز متصل می گردد؛ به عصاره سلولی اضافه شد و درنهایت به روش hplc تعیین مقدار شد. در این مطالعه همچنین فعالیت آنزیم های اسفنگومیلیناز، اسید سرآمیداز و گلوکوزیل سرآمید سنتاز سنجش شد. کارنوزیک اسید سبب افزایش حیات سلولی در سلول های hep g2 به گونه وابسته به دوز با کاهش سطح سرآمید و کاهش فعالیت آنزیم های کاسپاز 3، اسفنگومیلیناز، گلوکوزیل سرآمید سنتاز و افزایش فعالیت آنزیم اسیدسرآمیداز شد. روزماریک اسید از غلظت 50 میکرو مولار به بعد سبب کاهش بقاء سلولی با افزایش در سطح سرآمید و افزایش فعالیت آنزیم اسفنگومیلیناز و کاهش فعالیت آنزیم های اسیدسرآمید از و گلو کوزیل سرآمید سنتاز شد. همچنین این ماده از غلظت 40 میکرومولار به بعد سبب افزایش فعالیت آنزیم کاسپاز 3 شده است. هرچند در اغلب موارد پلی فنول ها باعث القاء آپوپتوز و کاهش درصد بقاء سلولی شده اند اما در بعضی مواقع اثر معکوس داشته و سبب رشد سلولی شده اند.