بررسی برخی از متابولیت‌های ثانویه دارویی و آنتی‌اکسیدانی dittrichia graveolens l. greuter

 dittrichia graveolens ، گیاهی معطر و یک ساله از تیرۀ کاسنیان است. هدف این بررسی، ارزیابی میزان فنل کل، محتوای فلاونوئید، فلاونول، فعالیت آنتی‌اکسیدانی و دیگر متابولیت‌‌های ثانویۀ دارویی مهم اندام‌های مختلف این گیاه است. بر اساس نتایج، میزان فنل کل و فلاونوئید در اندام‌های مختلف گیاه d. graveolens متفاوت است، به نحوی که این ترکیبات آنتی‌اکسیدانی به طور معنی‌داری در گل و برگ بیشتر از ساقه و در ساقه بیشتر از ریشه است. میزان فلاونول در گل، برگ و ساقه اختلاف معنی‌داری نشان نداد و کمترین میزان آن در ریشه مشاهده شد. علاوه بر این، ضریب همبستگی خطی و معنی‌داری بین فعالیت آنتی‌اکسیدانی و ترکیبات فنلی در عصارۀ بخش‌های مختلف گیاه وجود داشت. همچنین عمده‌ترین متابولیت‌‌های ثانویه دارویی موجود در گل بورنیل استات، آلفا-کادینول و بورنئول در برگ و ساقه بورنیل استات، تیمول  و کالارن و در ریشه، سافرول، کارواسیل استات، ولگارن-ب و برنیل استات بودند. در مجموع نتایج این تحقیق در مقایسه با تحقیقات دیگر، تاثیر خاستگاه گیاه را بر کیفیت و کمیت ترکیبات دارویی بخش‌های مختلف گیاه بیشتر مشخص کرد.

Investigation of some medicinal secondary metabolites and antioxidants of Dittrichia graveolens L. Greuter

Dittrichia graveolens (Asteraceae) is an aromatic and annual plant. The aim of this study is the evaluation of total phenolic, flavonoid and flavonol content, the antioxidant activities and other important medicinal secondary metabolites of this plant. According to the results, the total amount of phenols and flavonoid in different plant organs of D. graveolens were different in a way that the content of total phenols and flavonoid in the flowers and leaves were significantly more than the stems and roots. The content of flavonol in the flowers, leaves and stems were not significantly different, and the lowest content was observed in the roots. In addition, the linear and significant correlation coefficient was found between the antioxidant activity and the phenolic compounds in the extracts of different organs of the plant. The main components in different extracts were Bornyl acetate and α-Cadinol in flower extract, Borneol, Bornyl acetate, Thymol and Calarene in leaf extract and PMAMOMPE, Safrole, Carvacryl acetate, Vulgarone B and Bornyl acetate in root extract. On the whole, the current results compared with the results of other researchers indicates the remarkable impact of plant habitat on the quality and quantity of pharmaceutical compounds in different organs of the plant.