مدل سازی پراکنش عقرب های دم پهن در استان سیستان و بلوچستان

شناخت چگونگی پراکنش گونه ها در زیستگاه، مشخص کردن محدوده پراکنش، شناخت متغیرهای محیطی موثر در پراکنش و شناخت زیستگاه های مناسب از بخش های مهم در تبیین بوم شناسی گونه هاست. عقرب ها دارای دامنه پراکنش جغرافیایی بسیار گسترده ای هستند. هدف از این مطالعه پیش بینی پتانسیل توزیع دو گونه از عقرب های جنس androctonus در سیستان و بلوچستان معروف به عقرب های دم پهرن شامل androctonus crassicauda و a. sistanus برای حال حاضر و 2070 با استفاده از مکسنت است . نتایج این پژوهش نشان داد پراکنش هر دو گونه در شمال استان بیشتر است و این روند در آینده استمرار می یابد. میانگین دما در مرطوب ترین فصل سال (bio8)، مقدار بارش در سرد ترین ماه سال (bio19) و پوشش گیاهی برای مدل سازی پراکنش کنونی گونه a. crassicauda و میانگین دما در مرطوب ترین فصل سال (bio8)، پوشش گیاهی و دامنه دمای سالانه (bio7) برای زمان آینده این گونه نقش داشته اند. توزیع گونه a. sistanus در زمان کنونی متاثر ار متغیرهای دامنه دمای سالانه (bio7)، مقدار بارش در سرد ترین ماه سال (bio19)، مقدار بارش در خشک ترین ماه سال (bio18) و پوشش گیاهی است. مهمترین متغیرهایی که در توزیع این گونه در آینده (2070) آن مهمترند عبارتند از مقدار بارش در سردترین ماه سال (bio19)، دامنه دمای سالانه (bio7)، مقدار بارش در خشک ترین ماه سال (bio18) و کاربری اراضی. نتایج این مطالعه می تواند در برنامه های بهداشت و درمان در جهت ارتقای آگاهی و آموزش محافظت فردی ساکنین این نواحی به منظور پیشگیری و کاهش موارد عقرب گزیدگی و همچنین برنامه های حفاظتی این موجودات که از ذخایر ارزشمند تنوع زیستی ایران به شمار می روند، مورد استفاده قرار گیرد.

distribution modeling of the fat-tailed scorpions of sistan and baluchestan province

 o using the maxent model and presence data for two species, androctonus crassicauda and a. sistanus, from the scorpions of sistan and baluchestan province, which were collected through sampling and reviewing previous studies in the region, predictions have been made regarding their potential distribution. the results of this research, which predicts some ecological characteristics of scorpions, showed that the distribution of both species is greater in the northern regions of the province, and this distribution is expected to increase in the future. the average temperature in the wettest season of the year (bio8), the amount of precipitation in the coldest month of the year (bio19), and vegetation have played a role in modeling the current distribution of the species a. crassicauda, while the average temperature in the wettest season of the year (bio8), vegetation, and the annual temperature range (bio7) have been significant for the future (2070). precipitation in the driest month of the year (bio18) and vegetation cover have the gr