اثر باکتری‌های ریزوسفری بر برخی شاخص های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه گلرنگ

باکتری های ریزوسفری از جمله میکروارگانیسم های مفید خاکزی هستند که باعث بهبود رشد گیاهان می شوند. این باکتری ها با سازوکارهای مختلفی مانند تولید فیتوهورمون های مختلف و توانایی انحلال فسفات رشد گیاهان افزایش می دهند. هدف از این مطالعه بررسی اثر باکتری‌های ریزوسفری بر رشد carthamus tinctorius به منظور بهبود شاخص های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی آن بود. پنج گونه باکتری ریزوسفری با دانه گیاه گلرنگ آغشته شدند و پس از کاشت دانه ها، شاخص های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه شامل میزان تولید اکسین، انحلال فسفات، رنگدانه‌های فتوسنتزی، پرولین و مالون دی آلدهید مورد سنجش قرار گرفتند. این تحقیق به صورت آزمون فاکتوریل با طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. آنالیز واریانس داده ها پردازش شد و مقایسه‌ میانگین ها با آزمون دانکن مطالعه قرار گرفت. براساس یافته‌های به دست آمده در این پژوهش، بیشترین وزن تر ساقه، وزن خشک و تر ریشه به ترتیب در تیمار با باکتری pseudomonas fluorescens (اکسین 23.55 میکروگرم بر میلی لیتر) و باکتری bacillus muralis (اکسین 22.27 میکروگرم بر میلی لیتر) مشاهده شد. همچنین مشخص گردید همه باکتری‌ها نسبت به شاهد تاثیر افزایشی بر جوانه‌زنی دانه‌ها داشتند. بیشترین مقدار مالون‌دی‌آلدهید در تیمار با باکتری bacillus albus حاصل شد و میزان مالون دی آلدهید در تیمارهای با تولید بالای اکسین کاهش یافت. به طور کلی یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که تیمار دانه گلرنگ با باکتری های ریزوسفری می تواند تاثیر معناداری بر تحریک رشد این گیاه داشته باشد و باعث بهبود رشد کمی و کیفی این گیاه شود.

the effect of rhizospheric bacteria on the physiological and biochemical characteristics of safflower (carthamus tinctorius)

rhizospheric bacteria are among the beneficial soil microorganisms that improve plant growth. these bacteria increase plant growth through various mechanisms such as the production of various phytohormones and the ability to solubilize phosphate. the aim of this study was to investigate the effects of rhizosphere bacteria on the growth of carthamus tinctorius to improve its physiological and biochemical indicators. carthamus tinctorius seeds were inoculated with five isolates of rhizosphere bacteria and were then planted the seeds in pots. subsequently, the physiological and biochemical parameters of the plants, including the rates of auxin production, phosphate dissolving, photosynthetic pigments and the contents of proline and malondialdehyde were measured. for this purpose, a factorial experiment were conducted using a completely randomized design with three replications. the anova was performed and a comparison of the means was carried out using duncan’s multiple range test. the results indicated that the largest stem fresh weight, root fresh and dry weights observed in the treatments of using pseudomonas fluorescens (auxin concentration of 23.55 μg/ml) and bacillus muralis (auxin concentration of 22.27 μg/ml). in addition, all bacterial species increased the safflower seed germination rate compared to the control group. the largest malondialdehyde content was recorded in the treatment with bacillus albus, and mda content decreased in the treatments that produced larger amounts of auxin. in general, the finding of this research suggested that bacterial inoculation was capable to significantly affect the growth of safflower and improve its qualitative and quantitative growth parameters.