بررسی تنوع ژنتیکی سوسمار خاردم ایرانی و پیش بینی توزیع گونه ای در شرایط تغییر اقلیم

روش های متفاوتی برای بررسی تاثیرات نوسانات اقلیم بر روی موجودات وجود دارد. از میان آن ها جغرافیای تبارشناختی (phylogeography) و مدلسازی توزیع گونه ای sdm (species distribution model) مناسب ترین ابزار برای بررسی اثرات تغییر اقلیم در طی زمان بر تغییرات توزیع جغرافیایی گونه ها هستند. در این تحقیق به منظور بررسی تنوع ژنتیکی درون گونه ای سوسمار خاردم ایرانی saara asmussi هفت نمونه از محدوده پراکنش این گونه در ایران جمع آوری و با استفاده از ژن سیتوکروم b بررسی شد. مدلسازی توزیع این گونه نیز با 41 نقطه حضور و لایه های اقلیمی bioclime برای شرایط کنونی و آینده (سال 2050) با استفاده از بسته آماری sdm و با هدف بهره گیری از مدل همادی (ensemble) انجام شد. نتایج آنالیزهای ژنتیکی نشان داد که نمونه بستک در استان هرمزگان از سایر نمونه ها مجزا است. تنوع هاپلوتایپی این گونه 8/0 به دست آمد. شبکه هاپلوتایپی، هاپلوتایپ مرکزی این گونه را در فلات مرکزی ایران نشان داد. همچنین مدل همادی در شرایط اقلیمی حاضر لکه هایی زیستگاهی مطلوب این گونه را در جنوب و فلات مرکزی ایران پیش بینی کرد که در سال 2050 مساحت این لکه ها کاهش و لکه ای با وسعت محدود در بلوچستان به عنوان زیستگاه مطلوب افزوده می شود. به طور کلی مطالعات ژنتیکی و پیش بینی های مدلسازی توزیع گونه ای نشان داد که جدایی نمونه های غربی از جنوب (بستک در هرمزگان) به دلیل ایجاد دو لکه زیستگاهی مجزا در این نواحی بوده است. همچنین براساس طرح های راهنما مدلسازی آینده، زیستگاه مطلوب این گونه در محدوده هاپلوتایپ مرکزی قرار گرفته است.

Genetic diversity within the Iranian spiny-tailed lizards and predicting species distribution in climate change conditions

There are different methods to investigate the effects of climatic fluctuations on the biota, two of which, molecular phylogeography and SDM, are the most useful tools to trace the past climate induced modifications on species rsquo; geographic distributions. In this study, seven samples were collected from the species distribution range in Iran for the purpose of measuring the genetic variation within the Iranian spinytailed lizards, using cytochrome b. SDM was carried out by 41 presence points and bioclimatic variables for the present and future climatic conditions (by the year 2050), employing the statistical package lsquo;sdm rsquo; in order to implement the ensemble model. The results of genetic analyses revealed that the specimens from Bastak in Hormozgan Province are distinguishable from all other specimens. Haplotype diversity was calculated as 0.8. The haplotype network illustrated that the central haplotype is located in the central Iranian Plateau. Moreover, the ensemble model predicted that, while the suitable habitats of this species were found to be in the south of Iran and the Iranian Central Plateau in the present climatic conditions, there will be a decrease in the extent of these patches and Baluchistan will be added as a suitable habitat in 2050. Generally, both genetic studies and modeling predictions suggested that the western and southern specimens (Bastak in Hormozgan) were divided according to the separation of their habitats. In addition, based on modeling scenarios in the future, the optimal habitat for the species is located in the central haplotype area.