بررسی تاثیرات فری‌اکسامین b بر رشد و محتوای کلروفیل نخود در مطالعه در شیشه

در دسترس بودن آهن برای ریشه ها به عنوان یک عامل مهم در تولیدات گیاهی اثبات شده است. اضافه کردن کلات های شیمیایی آهن به خاک با آنکه از نظر اقتصادی مقرون به صرف نیست روشی معمول است. علاوه بر این، استفاده از کودهای شیمیایی آهن مشکلات زیادی مانند آلودگی مواد غذایی و محیط زیست را در پی دارد. توسعه کلاتورهای آهن طبیعی میکروبی از خانواده سیدروفورهای هیدروکساماتی مانند دسفری اکسامین b برای تولید یک منبع آهن ایمن و موثر ممکن است بهترین روش برای مقابله با کمبود آهن گیاه و جلوگیری از آلودگی عوامل شیمیایی باشد. در این مطالعه قابلیت فری اکسامین b برای استفاده به عنوان یک منبع آهن جایگزین در کشت بافت گیاه نخود بررسی شد. بدین منظور جنین بذرهای نخود پس از ضد عفونی سطحی در محیط کشت ms و ms 1.2 حاوی 3 درصد سوکروز و 0.8 درصد آگار همراه با فری اکسامین b و یا fe-edta کشت شد. طول ریشه و ساقه، وزن خشک ریشه و ساقه، وزن تر و خشک گیاهچه و کلروفیل a و b اندازه گیری شد. بنا بر نتایج حاصل، فری اکسامین b در مقایسه با fe-edta موجب افزایش کلروفیل a و b نشد. اگر چه ریشه زایی (22 درصد)، وزن خشک گیاهچه (38 درصد)، وزن خشک ریشه (75 درصد) و ساقه (22 درصد) در ms حاوی فری اکسامین b در مقایسه با feedta به طور معنی دار (p≤0/05) افزایش پیدا کرد. بنابراین نتایج فری اکسامین b به عنوان یک منبع آهن مقرون به صرفه و کارآمد برای کاهش کمبود آهن گیاهان در شرایط در شیشه معرفی می شود.

In vitro studies on effects of Ferrioxamine B on chickpea (Cicer arietinum L.) growth and chlorophyll content

The availability of iron for roots has been demonstrated as a critical factor in plant production. The addition of synthetic iron chelates to soil is a common practice in agriculture, which is not economically beneficial. Besides, chemical iron fertilizers cause many problems such as food contamination and environmental pollution. Development of natural Ferrioxamine B as an efficient and safe iron source may be the best strategy to overcome plant iron deficiency and prevention of synthetic agent pollution. The present study investigates the ability of a hydroxamate type siderophores (Ferrioxamine B) as a substitute Fe source during tissue culture of chickpea plants. For this purpose, embryo axes from chickpea seeds were surface sterilized and cultured in 1/2MS and MS culture media including 3% sucrose and 0.8% agar with Ferrioxamine B or Fe ndash;EDTA. The root and shoot length, shoot and root dry weight, total fresh and dry weight, as well as chlorophylls a and b were analysed. Results indicated that Ferrioxamine B did not increase chlorophylls a and b in comparison with FeEDTA. However, rooting (22%), total dry weight (38%) and root (75%) and shoot (22%) dry weight significantly (p le;0.05) increased in MS containing Ferrioxamine B in comparison with FeEDTA. Consequently, Ferrioxamine B is introduced as a costeffective and applicable Fe source to favour iron deficiency in vitro.