بررسی تجزیه زیستی پلیمر ایمپرانیل توسط قارچ ساروکلادویم کیلینس

ایمپرانیل dln، دسته ای از پلاستیک ها از خانواده پلی یورتان ها است که به عنوان پوشش در صنعت استفاده می شود. هدف از پژوهش، بررسی قابلیت مخمر جدا شده در تولید آنزیم و تجزیه ایمپرانیل است. در این مطالعه، ایزوله های مخمری از نمونه های خاک جنگل و پساب صنایع روغن کشی جدا شدند که قابلیت رشد در محیط پایه نمکی حاوی %1 ایمپرانیل dln به عنوان تنها منبع کربن موجود در محیط را دارا بودند. ایزوله مخمری ns10 به عنوان جدایه توانمند در تجزیه ایمپرانیل انتخاب، و توسط pcr و پرایمرهای its1 و its4 ژن its تعیین توالی و شناسایی شد. قابلیت تولید آنزیم های استراز، اوره آز و پروتئاز توسط جدایه به صورت کیفی بررسی شد. سپس تجزیه ایمپرانیل و میزان حذف سنجش شد. در این مطالعه، 40 جدایه مخمری جداسازی شد که براساس قابلیت رشد در محیط حاوی ایمپرانیل، فعالیت آنزیمی و میزان مصرف و حذف ایمپرانیل، جدایه ns10 به عنوان سوش برتر انتخاب شد. تعیین توالی ژن its مشخص کرد که این جدایه 100 درصد مشابه با sarocladium kiliense است. این سوش توانایی تولید هر 3 آنزیم خارج سلولی شامل استراز، اوره آز و پروتئاز را داشت. s. kiliense توانست طی14 روز، 10 گرم در لیتر ایمپرانیل را 100% حذف و در پلیت حاوی ایمپرانیل هاله ایجاد کند. در نهایت، توانمندی سوش برتر در تجزیه صفحات پلی یورتان از طریق تصویربرداری توسط میکروسکوپ الکترونی نگاره(sem) بررسی شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که سوشs. kiliense توانایی تجزیه کامل ایمپرانیل را دارد. این پژوهش می تواند در معرفی سوش های مخمری توانمند در تجزیه پلاستیک ها و همچنین درک مکانیسم تجزیه زیستی این ترکیبات کمک کننده باشد.

The study of impranil (DLN) polymer biodegradation by fungus Sarocladium kiliense

Impranil DLN is a class of plastics belonging to the polyurethane family with high application in textile industries. The aim of this study was to evaluate the potential of native strain to degrade impranil DLN. In this study, yeast strains were isolated from different areas and purified in minimal medium containing 1% impranil. Isolate NS10 was selected as the superior strain capable of degrading impranil and identified through PCR and ITS gene. Esterase, urease and protease assays were carried out for the superior strain. Finally, the biodegradation of impranil was investigated. In total, 40 yeast strains were isolated and isolate NS10 was selected as a superior strain based on impranil removal assay. NS10 strain was identified as Sarocladium kiliense with 100% homology. Enzymatic assays showed that the S.kiliense could produce esterase, urease and protease. In addition, it could produce significant clear zones on impranil plates. Degradation rate for impranil was 100% for 10 g/l within 14 days. Finally, S.kiliense was taken to medium containing pure polyurethane film and the capacity of degradation was investigated by the scanning electron microscopy. Our results indicated that S.kiliense is capable of degrading impranil. These results could contribute to a better insight into the mechanism of plastic biodegradation.