بررسی مقایسه ای سه روش استخراج Dna ژنومی از نمونه های تازه و گیاکده ای برگ بومادران کوتاه دشتی

استخراج dna از بافت های گیاهی اغلب مشکلاتی را فراهم می سازد. بطورمثال عدم حذف متابولیت های ثانویه نظیر ترکیبات فنلی گیاهان معطر و دارویی، باعث بروز خطا در نتایج کاربرد dna استخراج شده طی آزمایش های مولکولی می شود. بومادران (achillea wilhelmsii)، گیاهی دارویی متعلق به تیره کاسنیان (asteraceae) و انحصاری ایران است که اطلاعات کمی در رابطه با ژنوم آن وجود دارد. بدین جهت بهینه سازی روش های استخراج برای تهیه dna با کمیت و کیفیت مناسب ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه دو روش سنتی استخراج dna ژنومی از برگ گیاه بومادران (با استفاده از بافت تازه و گیاکده ای) و یک روش دیگر با استفاده از کیت استخراج تجاری magnantm مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج نشان داد که استخراج dna از برگ های تازه طبق دستورالعمل khanuja و همکاران (1999) به دلیل افزایش مقدار dna استخراج شده و کاهش آلودگی ترکیبات مزاحم مثل rna، پلی ساکاریدها، پروتئین ها و متابولیت های ثانوی بهتر از دو روش دیگر بود. ارزیابی کیفیت dna استخراج شده از نمونه های گیاکده ای نشان داد که علیرغم مقدار بالای dna (50-10 برابر نسبت به دو روش دیگر)، کیفیت عصاره روی ژل آگارز بخاطر وجود کشیدگی و شکستگی مولکول dna پایین بود. این امر می تواند استفاده از عصاره فوق را در آزمایشهای مولکولی با محدودیت روبرو سازد. کاربرد کیت استخراج magnantm گرچه از نظر کاهش زمان و هزینه استخراج و کاهش آلودگی به پروتئین و rna مناسب بود، اما نیازمند اصلاح فرایند تخلیص برای گیاه بومادران جهت افزایش کمیت dna حاصل است.