مطالعه میزان آلودگی پنیرهای سنتی شهرستان مراغه به باکتری اشریشیا کلی O157:H7

این مطالعه جهت ارزیابی آلودگی پنیرهای سنتی تولید شده در روستاهای شهرستان مراغه به اشریشیا کلی o157:h7 که بعنوان یکی از مهمترین سروتیپ های بیماری زای انسان در سالهای اخیر معرفی شده است طراحی و با اخذ نمونه های تصادفی از روستاهای تولید و توزیع این فراورده به اجرا گذارده شد. ابتدا نمونه های پنیر(100 نمونه) در محیط کشت tryptic soy broth حاوی آنتی بیوتیک سفکسیم و سپس در محیط مک کانکی سوربیتول آگار حاوی آنتی بیوتیک سفکسیم و تلوریت پتاسیم کشت داده شدند. کلنی های مشکوک رنگ آمیزی گرم شده و بر روی آنها آزمون imvc و سایر آزمون ها انجام شد و واکنش آنها با اشریشیا کلی، جهت تشخیص سروتیپ oو h به روش آگلوتیناسیون مستقیم مورد آزمایش قرار گرفتند. ph و میزان نمک پنیر نیز اندازه گیری شد. از باکتری های اشریشیا کلی جدا شده از نمونه‌های پنیر، آزمایش آنتی بیوگرام به روش کربی بویر به عمل آمد. بر اساس نتایج هیچ موردی از اشریشیا کلی o157:h7 در نمونه‌های مطالعه شده مشاهده نگردید اگرچه سایر سروتیپ های اشریشیا کلی تشخیص داده شدند که شامل 32 مورد سروتیپ های غیر o157 بود. در بین این سروتیپ ها، سویه های انتروپاتوژن (o125،o126، o44،o114،o86،o127،o55)، انتروتوکسیژن (o20، o128) و وروتوکسیژن (o26،o111) وجود داشتند. تمام سویه‌های جدا شده نسبت به دوآنتی بیوتیک آمپی سیلین و پلی میکسین b مقاوم بودند. تاثیر نسبت شیوع سروتیپ های اشریشیا کلی از میزان ph و نمک پنیر از لحاظ آماری معنی‌دار نبود (05/0p > ). نتایج این مطالعه نشان داد که پنیرهای سنتی تولید شده می‌توانند بعنوان حامل بالقوه برای سروتیپ های مختلف اشریشیا کلی عمل نموده و منجر به بروز بیماری در انسان شود.