شناسایی سویه‌های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مقاوم به متی‌سیلین (mrse)، مرتبط با شیوع مسمومیت غذایی در نمونه‌های بالینی

استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مقاوم به متی‌سیلین یک پاتوژن مهم است که باعث بیماری‌های عفونی که درمان آن‌ها بسیار مشکل است می‌شود. انتروتوکسین‌های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس با اثر بروی سلول‌های اپی‌تلیال روده می‌توانند باعث ایجاد مسمومیت غذایی در افراد شوند. هدف از این مطالعه، شناسایی سویه‌های mrse مرتبط با شیوع مسمومیت غذایی در اصفهان می‌باشد. در یک بازه زمانی 6 ماهه،60 نمونه بالینی جهت جداسازی سویه‌های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مورد بررسی قرار گرفتند. پس از شناسایی جدایه‌ها، ایزوله‌های mrse با روش pcr جداسازی شدند و سپس الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی آن‌‌ها با استفاده از روشkirby – bauer تعیین شد. حضور ژن‌های انتروتوکسین sea، seb، sed و sei با روش pcr مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از 60 نمونه مورد بررسی، 45 ایزوله استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس جداسازی شد که 30 جدایه (66.6 درصد) mrse بودند. جدایه‌های mrse بالاترین میزان مقاومت به پنی‌سیلین (80 درصد) و سفوکسیتین (56.6 درصد) را نشان دادند، درحالی‌که کمترین مقاومت را به لووفلوکساسین (13.3 درصد) و ریفامپیسین (6.6 درصد) نشان دادند. علاوه‌ براین شیوع فراوانی ژن‌های انتروتوکسین sea، seb، sed و sei در جدایه‌ها به ترتیب برابر با 60 درصد، 63.3 درصد،13.3 درصد و 76.6 درصد بود. در این مطالعه درصد بالایی از سویه‌های mrse، مقاوم به آنتی‌بیوتیک بودند و انتروتوکسین تولید کردند. با توجه به این‌که این توکسین‌ها سوپرآنتی‌ژن می‌باشند و می‌توانند عوارض عفونت‌های بالینی و بیمارستانی را شدیدتر نمایند، تشخیص و درمان سریع این عفونت‌ها ضروری می‌باشد