تاثیر ضد میکروبی نانوذرات نقره بیوسنتز شده توسط عصاره گیاه رزماری (rosmarinus officinalis) بر علیه چند باکتری عامل پوسیدگی نرم در شرایط انباری

امروزه استفاده از گیاهان در سنتز نانوذرات فلزی که خاصیت ضدمیکروبی دارند، مورد توجه قرار گرفته‌است. هدف مطالعه حاضر بیوسنتز نانوذرات نقره از عصاره آبی گیاه رزماری و سپس بررسی تاثیر این نانوذرات و سم مانکوزب بر علیه باکتری‌های عامل پوسیدگی نرم جدا شده از هویج، سیب‌زمینی و پیاز در طی دوره انبارداری بود. آنالیز نانوذرات نقره بیوسنتز شده بر اساس طیف‌سنج ماوراءبنفش و ftir (طیف سنج مادون قرمز) انجام گردید. باکتری‌های عامل پوسیدگی نرم با استفاده از محیط‌های کشت انتخابی و اختصاصی از هویج، سیب‌زمینی و پیاز جداسازی و شناسایی شد. یک جدایه بیمارگر از هر نمونه سبزی با شدت بیماری‌زایی بیشتر جهت انجام آزمون‌ها انتخاب شد و حداقل غلظت بازداری (mic ) آنها در برابر تیمارهای آزمایشی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که mic ایزوله‌های بیمارگر در برابر غلظت 2580 میلی‌گرم در میلی‌لیتر نانوذرات نقره و 1000 پی‌پی‌ام سم مانکوزب به ترتیب برابر با 88/88 درصد و 100 درصد بود. میانگین درصد آلودگی سبزیجات به جدایه‌ بیمارگر در حضور نانوذرات نقره در ماه سوم انبارداری به ترتیب برای پیاز، سیب‌زمینی و هویج 70، 80 و 70 درصد و میانگین درصد آلودگی سبزیجات به جدایه‌ بیمارگر در کنترل تلفیقی باکتری‌ها با نانوذرات نقره و سم مانکوزب در سه ماه انبارداری برای پیاز، سیب‌زمینی و هویج به ترتیب برابر با 45، 40 و 40 درصد بود. با توجه به نتایج می‌توان از کنترل تلفیقی نانوذرات نقره بیوسنتز شده و سم مانکوزب در کنترل باکتری‌های عامل پوسیدگی نرم هویج، سیب‌زمینی و پیاز استفاده کرد.