اثر خودمدیریتی روزانه بر درگیری شغلی کارکنان (مورد مطالعه: شرکت برق منطقه ای خراسان)

در ادبیات مدیریت، به منظور بهبود بهره وری سازمان، همواره به هدف گذاری برای کارکنان، طراحی شاخص هایی برای حصول اطمینان از دستیابی به این اهداف، و ارزیابی و کنترل مستمر کارکنان اشاره شده است. این نوع مدیریت، هزینه های زیادی را به سازمانها تحمیل کرده و حتی ممکن است موجب کاهش کارایی و اثربخشی آنها شود. خودمدیریتی، راه حلی برای این مشکل است که این پژوهش آن را در یک چارچوب زمانی روزانه و در ارتباط با درگیری شغلی مورد بررسی قرار می دهد. پژوهش حاضر، کاربردی و از نوع پیمایشی علّی است. جامعه آماری آن شامل کارشناسان شرکت برق منطقه ای مشهد است، که اندازه آن 300 نفر است. حداقل حجم نمونه، 156 نفر برآورد شد. روایی سازه ای ابزار پژوهش با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی بررسی شد و ضریب آلفای کرونباخ بزر گتر از 65 / 0 برای سازه های مختلف پرسشنامه، پایایی آن را مورد تایید قرار داد. برای آزمون فرضیه ها از تکنیک الگوسازی مسیر به روش حداقل مربعات جزیی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد خودمدیریتی روزانه به طور غیرمستقیم بر درگیری شغلی تاثیر فزاینده دارد. این اثر از طریق منابع شغلی تنوع مهارتهای روزانه و بازخورد روزانه اعمال می شود. بر این اساس، فرصت های رشد روزانه، میانجی رابطه میان خودمدیریتی روزانه و درگیری شغلی نبود. در انتها، این نتایج به بحث گذاشته شد و پیشنهادهایی کاربردی برای مدیران و کارورزان ارائه شد.

The Effects of Employees’ Daily Self-management on Their Job Engagement: Case of Khorasan Regional Electricity Company/

In order to improve the organization’s productivity, management literature recommends goalsetting for employees, developing indicators to ensure achievement of these goals, and evaluating the employees constantly. This type of management can impose a lot of costs on organizations and even may cause decrease in their effectiveness and efficiency. Selfmanagement is a solution for this problem, and this article was designed to examine it on a daytoday basis and in relation to job engagement. This was an applied study and used causal survey approach. Statistical population of the study consisted of 300 employees of Mashhad Electric Energy Distribution Company, from among whom a minimum sample size of 156 was derived. Construct validity of research instrument was examined by confirmatory factor analysis, and its reliability coefficient, Cronbach’s alpha, was greater than 0.65. Partial least squares path modeling was also used to test the hypotheses. Research findings indicate that daily selfmanagement indirectly and positively affects job engagement. The roots of this effect are in job resources, skill variety and feedback. Accordingly, daily development opportunities do not mediate the relationship between daily selfmanagement and job engagement.