روش‌شناسی گذار پارادایمی برای تبیین دانشگاه پایدار

مفهوم دانشگاهِ »پایدار « برخاسته از پارادایم‌های رایج مبتنی بر توسعه اقتصادی، اجتماعی، و زیست‌محیطی است که بر عقلانیت و تفکر سیستمی استوار است و با رویکرد میان ‌رشته‌ای، مشکلات را شناسایی و برای رفع آن ها اقدام می‌کند. ولی غفلت از بوم معرفتی، نارسایی این پارادایم‌هاست. هدف این پژوهش، تبیین روش‌شناسی گذار از پارادایم‌های رایج به پارادایم معنوی برای دانشگاه پایدار است. برای این منظور، با روش فراترکیب به گردآوری پژوهش ‌های کیفی حوزه پایداری، ارزیابی آن ها، تحلیل یافته‌های مرحله ارزیابی، کشف نکته‌ های اساسی، و ترکیب و تبدیل آن ها به یک جایگزین کلی‌تر پرداخته می شود. با بررسی 46 پژوهش حوزه پایداری، نتایج نشان می ‌دهد که پارادایم معنوی پویا مبتنی بر خِرد و دانش عینی با حکمت الهی دانشگاه ‌های کشور همسوست.

A Methodology for Paradigm Shift to Explain Sustainable University

The sustainable university concept is rooted in prevalent paradigms pertained to economic, social and environmental development, which all focus on systemic thought and rationality; besides, they tend to discover and solve problems by applying an interdisciplinary approach. However, the epistemic component is what these paradigms have ignored. The purpose of this study is to explain a methodology for the shift from current paradigms to spiritual ones for sustainable higher education. To reach this end, metasynthesis method was applied, based on which 46 qualitative researches covering sustainability domain were gathered and their findings were analyzed and evaluated. The viewpoints of these studies were put together and synthesized to introduce a more comprehensive substitute. Results show that the dynamic spiritual paradigm based on wisdom and objective knowledge is in line with the divine wisdom of Iranian universities.