تبیین رابطه عوامل ‌فردی با مهارت‌ سیاسی مدیران در سازمان ‌دولتی با توجه به نقش تعدیل ‌کننده اراده ‌سیاسی

هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل فردی موثر بر مهارت سیاسی مدیران در بخش دولتی است. این پژوهش از منظر هدف از نوع کاربردی توسعه ای و از نظر شیوه گردآوری داده از نوع پژوهش های توصیفی بوده که به روش پیمایشی انجام شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از روش مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی با نرم افزار smart pls3 استفاده شده است. داده های پژوهش، شامل نمونه ای 345 نفری از مدیران وزارت کشور با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای گردآوری شده است. ابزار مورد استفاده برای گردآوری داده ها نیز پرسش نامه است که روایی آن از طریق روایی همگرا و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. نتایج پژوهش نشان داد بین عوامل فردی (شخصیت، هوش عاطفی، پاسخ گویی فردی، کاریزما و خودشیفتگی) با مهارت سیاسی مدیران سازمان دولتی، رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد. بنابر نتایج حاصل، اراده سیاسی رابطه بین کاریزما و شخصیت با مهارت سیاسی مدیران دولتی را تعدیل نموده؛ اما نقش تعدیلی اراده سیاسی در رابطه بین خودشیفتگی، هوش عاطفی و پاسخ گویی فردی با مهارت سیاسی مدیران در سازمان دولتی تایید نشد و به طور کلی می توان گفت که اراده سیاسی رابطه بین عوامل فردی با مهارت سیاسی مدیران را تعدیل نمی کند.