مقایسه سمیت غلظت های تحت کشنده نانواکسید روی و سولفات روی بر عوارض هیستوپاتولوژیک آبشش سیاه ماهی (capoeta capoeta gracilis keyserling, 1861)

نانو تکنولوژی یک فناوری جدید و رو به پیشرفت است که تاثیرات زیادی در محیط زیست و موجودات زنده دارد. لذا هدف این مطالعه مقایسه اثرات فلز سنگین روی و نانو ذره آن بر بافت آبشش سیاه ماهی (capoeta capoeta gracilis) است. تعداد 70 قطعه سیاه ماهی از رودخانه زرین گل استان گلستان صید شده و پس از تیماربندی به مدت چهارده روز در دو گروه سولفات روی و نانواکسید روی در غلظت های (5، 20، 40 و 100 میلی گرم در لیتر) و یک تیمار شاهد قرار گرفت. پس از تثبیت نمونه ها در فرمالین، از بافت آبشش برش بافتی تهیه گردید. عوارض مشاهده شده سولفات روی در مجموع نسبتاً شدید و در نانواکسید روی در حد متوسط بود که شامل: نکروز لاملاهای ثانویه، هایپرپلازی، هایپرتروفی و چسبیدگی لاملاهای ثانویه در آبشش ها بود. نتایج نشان داد بافت آبشش ماهی هایی که در معرض سولفات روی قرار گرفتند، ناهنجاری های شدیدی را نسبت به تیمار شاهد نشان دادند. با افزایش غلظت سولفات روی این عوارض بیشتر مشاهده شد. در مقابل نمونه هایی که در معرض نانو روی قرار گرفتند، با افزایش غلظت به صورت تدریجی عوارض هیستوپاتولوژی را نشان دادند و شدت تخریب آبشش هایی که در معرض نانو روی بودند نسبت به سولفات روی کمتر دیده شد. در مجموع نانو ذرات روی اثرات مخربی کمتری داشته و جهت کاربرد در صنایع پیشنهاد می شوند.

The comparison of sub lethal concentration effects of zinc sulfate and zinc nano-oxide on gill histopathological lesions of Capoeta capoeta gracilis (Keyserling, 1861)

Nanotechnology is an inprogress new technology which has many effects on environment and living organisms. The aim of the present study was to compare the effects of zinc heavy metal and its nanoparticles on the gill tissue of Capoeta capoeta gracilis. Seventy fishes were caught from ZarinGol River in Golestan province. After treatment, they were grouped into zinc sulfate and nano zinc under four concentrations (5, 20, 40 and 100 ppm) in fourteen days and one treatment was set as the control. Sles were prepared from gill tissue after fixation in formalin. The observed gill lesions were strong and mediate for zinc sulfate and nanozinc oxide, respectively which included: hiperpelasia, hiperthrophy, nechrose and lamellar fussions. Results revealed that the gill tissues which were exposed to zinc sulfate showed strong histopathological effects to control treatment. More complications were observed with the increase in zinc concentration, but sles that were exposed to nanozinc, showed gradual histopathological effects with increase in concentration. Moreover, the histopathological effects of the gills exposed to nano zinc were less than those to zinc sulfate. In general, the nanoparticles have fewer adverse effects and are recommended for use in aquatic ecosystems industry