بررسی آسییب شناسی بافت آبشش ماهی کاراس طلایی (carassius auratus linnaeus, 1758) قرارگرفته در معرض غلظت های تحت کشنده کلرید کادمیوم

کادمیوم یکی از فلزات سنگینی است که به طور طبیعی در نفت خام و مشتقات آن وجود دارد. برای انجام این تحقیق، از 120 قطعه ماهی کاراس طلایی با میانگین وزنی 1/5 تا 2/5 گرم، در مرکز تکثیر و پرورش ماهی کاراس طلایی استان گلستان، مورد استفاده قرار گرفت. این آزمایش در 5 تیمار و هر تیمار با 3 تکرار در غلظت های مختلف کادمیوم (شاهد، 8/4ppm، 5/6ppm، 2/8ppm و 11/2ppm) که به صورت صفر (شاهد)، 25 %، 50 %، 75 % و 100 درصد lc50 کادمیوم انتخاب شده بود و مورد آزمایش قرار گرفت. در پایان روز هفتم از هر تکرار یک عدد ماهی نمونه برداری شده و لام برای بافت شناسی تهیه شد. نتایج بررسی بافت ها نشان دهنده وجود موکوس، چسبندگی لاملاهای ثانویه، تورم و جداشدن لایه پوششی، گرزی شدن لاملاها، کوتاه شدن لاملاها، هایپرپلازی سلول کلرید، شکستگی لاملاها و نازک شدن لاملاها بود. نتیجه کلی این پژوهش نشان داد که بافت آبشش درمعرض کادمیوم طی یک هفته با افزایش میزان سم و مدت در معرض قرارگیری، دچار ضایعه شده و بیشترین ضایعات در میزان بالای سم و در پایان یک هفته مشاهده شد. نتایج این تحقیق می تواند در ارزیابی اثرات هیستوپاتولوژیک محتمل حضور آلاینده های زیست محیطی از جمله فلزات سنگین در محیط زیست طبیعی با شرایط پرورشی ماهیان در آزمایشگاه مورد استفاده قرار گیرد.

Investigating histopathological lesions of gill tissue in Goldfish (Carassius auratus Linnaeus, 1758) during sub-lethal exposure to cadmium chloride

Cadmium is one of heavy metals that naturally are present in crude oil and its derivatives. For the purpose of this study, a total of 120 Carassius Auratus with the average weight of 1.52.5 gr. were collected from Goldfish Reproduction and Culture Center in Golestan province, Iran. This study had 5 treatments and 3 repeats for each treatment in dosage of 0, 2.8, 5.6, 8.4, 11, 2 ppm that were 0 (control), 25%, 50%, 75% and 100% of cadmium LC50. At the end of the seventh day one fish of each repeat and lam were sled for histological study. The results of tissue studies showed mucus, secondary lamella fusion, epithelial lifting, clubbing, shortening of secondary lamella, chloride cell hyperplasia, lamella degeneration and thinning of lamellae. The overall result show that gill tissue was infected during one week exposure to Cd with the increase of exposure time and the amount of poison and that the highest amount of infection was observed in the high poison rate at the end of the week. The findings could be used to evaluate histopathological effects of heavy metals on natural ecosystems within experimental conditional laboratory.