تاثیر بکارگیری دو نوع از آنزیم‌های کربوهیدراتی (سلولاز و آلفاآمیلاز) بر عملکرد رشد و فلور باکتریایی روده ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان(oncorhynchus mykiss)

مطالعه حاضر به منظور اثر استفاده از آنزیم های سلولاز و آلفاآمیلاز بر رشد، فلور باکتریایی کل و لاکتوباسیلوس های روده ماهی قزل آلای رنگین کمان ( oncorhynchus mykiss) به مدت 8 هفته طراحی و اجرا گردید. در این راستا تعداد 240 قطعه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (میانگین وزنی 0.72± 13.33) در هشت تیمار آزمایشی (به همراه سه تکرار) شامل تغذیه ماهی در کل دوره با جیره غذایی بدون آنزیم و کربوهیدرات 20 و 30 درصد به ترتیب گروه شاهد 1 و 5، جیره غذایی حاوی 500 میلی گرم بر کیلوگرم آنزیم آلفاآمیلاز و کربوهیدرات 20 و 30 درصد به ترتیب تیمار 2 و 6، جیره غذایی 500 میلی گرم بر کیلوگرم سلولاز و کربوهیدرات 20 و 30 درصد به ترتیب تیمار 3 و 7 و جیره غذایی حاوی 500 میلی گرم بر کیلوگرم مخلوط آنزیم ها (1:1) و کربوهیدرات 20 و 30 درصد به ترتیب تیمار 4 و 8، در 24 مخزن فایبر گلاس (100 لیتری) توزیع شدند. غذادهی سه بار در روز و در حد سیری صورت گرفت. در انتهای دوره آزمایش، تمامی ماهیان برای سنجش فاکتورهای رشد اندازه گیری شدند و از هر تکرار 2 عدد ماهی به صورت تصادفی جهت سنجش فلور باکتریایی کل و لاکتوباسیلوس های روده نمونه برداری شد. میان تیمارها در شاخص افزایش وزن تفاوت معنی دار نبود. بهترینfcr نیز درتیمار شاهد کربوهیدرات20 و آلفاآمیلازکربوهیدرات 30 مشاهده شد. بیشترین و کمترین میزان فلور باکتریایی کل روده و لاکتوباسیلوس های روده به ترتیب در تیمار مخلوط آنزیم (1:1) با کربوهیدرات 30 درصد و تیمار شاهد با کربوهیدرات 20 درصد مشاهده گردید، به طور کلی نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که استفاده از آنزیم در تغذیه ماهی قزل آلای رنگین کمان موجب تغییر در جمعیت باکتریایی روده می گرد و بر روی شاخص های تغذیه ای موثر است.