وارونسازی یک بعدی داده های مگنتوتلوریک بر اساس الگوریتم لارسن

مدل نهایی بدست آمده در وارونسازی داده‌های مگنتوتلوریک بایستی تا حد امکان با زمین‌شناسی منطقه مورد مطالعه همخوانی داشته باشد. در اغلب روش‌های وارونسازی یک‌بُعدی مگنتوتلوریک که بصورت لبه‌های تیز ارایه می شود، مدل‌هایی بدست می‌آید که انطباق زیادی با زمین‌شناسی منطقه مورد مطالعه ندارد. این عدم انطباق بخصوص در آخرین لایه دیده می‌شود. الگوریتم‌هایی که بصورت هموار ارایه می‌شود، اغلب آنقدر هموار هستند که لایه‌های نازک به سختی قابل مدل بوده و یا اصلا مدل نمی‌شوند. در الگوریتم لارسن بخصوص در لایه آخر عدم اعتماد وجود دارد که لارسن برای حل این مشکل از توابع کرنل استفاده کرده است. اما در روش حاضر برای این منظور از الگوریتم لارسن استفاده شده به اضافه این که تعداد لایه‌ها در این روش زیاد بوده و اغلب بیشتر از 10 لایه است. در این الگوریتم برخلاف روش لارسن نیازی به حل توابع کرنل نیست و مشکل انتخاب پارامترهای مدل مانند مقیاس ضخامت لایه‌ها حل شده است. نهایتا با به کار بردن داده‌های مصنوعی و واقعی قابلیت این روش نشان داده شده است.