مقایسه عملکرد برنامه‌ریزی تولید معدن فسفات اسفوردی با استفاده از روش های برنامه‌ریزی خطی و پویا

هدف اصلی برنامه ریزی تولید، تعیین زمان بندی برنامه استخراج کانسنگ و باطله در یک دوره زمانی مشخص است به گونه ای که اهداف و محدودیت‌های مختلف همانند سود بیشینه و کنترل عیار، به طور همزمان ارضا شود. اگرچه روش های مختلفی برای برنامه ریزی تولید در معادن ارائه شده است، اما بسیاری از این روش ها در شرایطی که محدودیت ویژه ای وجود دارد قابلیت کاربرد خود را از دست می دهند. در این تحقیق به منظور برنامه ریزی تولید در شرایطی که محدودیت عناصر مزاحم وجود دارد از دو تکنیک‌ برنامه‌ریزی خطی صفر و یک و برنامه‌ریزی پویا استفاده شده است. به کارگیری این الگوریتم‌ها برای معدن فسفات اسفوردی یزد که با محدودیت حداکثر مجاز کلر مواجه است، بیانگر نتایج قابل قبول حاصل از روش برنامه ریزی خطی در رسیدن به اهداف بیشینه‌سازی سود و رعایت میزان کلر بوده و برتری آن را در این مورد نشان می‌دهد.