به‌کارگیری الگوریتم وراثتی هدایت‌شده در بهینه‌سازی چند هدفه ی ترکیب مدار فلوتاسیون کارخانه زغالشویی زرند

در فرآیند فلوتاسیون برای جدایش مطلوب ذرات اغلب به بیش از یک مرحله نیاز است. طراحی مدارهای فلوتاسیون به طور معمول بر اساس قوانین تجربی است. به همین دلیل، در اکثر موارد آن‌ها در شرایط بهینه کار نمی‌کنند. برای طراحی و بهینه­سازی مدارهای فلوتاسیون می­توان از الگوریتم بهینه­ساز وراثتی استفاده کرد. در مسئله بهینه­سازی ترکیب مدار فلوتاسیون، کارایی متالورژیکی مدار (راندمان و محتوی خاکستر) را می­توان به عنوان تابع شایستگی برای الگوریتم وراثتی تعریف کرد با توجه به این که هر یک از این دو عامل راندمان و محتوی خاکستر کنسانتره در جهت مخالف هم حرکت می­کنند نیاز به روش‌های بهینه­سازی چند هدفه است. بهینه­سازی ترکیب مدار فلوتاسیون کارخانه زغالشویی زرند با دو روش مجموع وزن­دار و بهینه paretoانجام شد. با انجام بهینه‌سازی این امکان فراهم شد تا با حفظ کیفیت کنسانتره نهایی (خاکستر کمتر از 11 درصد) راندمان از 6/57 درصد در مدار اولیه به 8/65 درصد در بهترین ترکیب مدار افزایش یابد. با اجرایی کردن مدار بهینه پیشنهادی در کارخانه، راندمان مدار جدید نسبت به مدار اولیه 7/6 درصد افزایش یافت. مقایسه انحراف معیار نسبی راندمان و محتوی خاکستر به دو روش مجموع وزن­دار و بهینه paretoنشان داد که نتایج حاصل از روش بهینه paretoپایدارتر است.