ارزیابی نقش چرخه حیات شرکت در طراحی بهینه الگوی ارزشگذاری مبتنی بر عایدات غیر عادی

مدل های اولسون (1995) و فلتهام-اولسون (1995) مبتنی بر عایدات غیرعادی ارزش گذاری که بر ارزش دفتری شرکت، سود حسابداری و فرض «تصادفی وثبات سودهای غیرعادی» متکی بوده درحالیکه طبق تیوری چرخه عمر و تحقیقات، اهمیت و ثبات معیارهای عملکرد و ریسک شرکت طی مراحل مختلف چرخه عمر متفاوت است. این پژوهش به بررسی توان بهبود مدل های ارزشیابی مبتنی بر عایدات غیرعادی با در نظر گرفتن جایگاه شرکت در چرخه عمر پرداخته است. نمونه تحقیق متشکل از 110 شرکت طی سالهای 1382 تا 1392 با استفاده از متغیرهای مدل آنتونی و رامش (1992) و روش شناسی پارک و چن (2006) به مراحل سه گانه چرخه عمر تقسیم شده است، سپس با استفاده از مدل اولیه اولسون و فلتهام-اولسون عایدات غیر عادی و ارزش هر شرکت در دو دوره تخمین 5 ساله و 10 ساله برآورد و با ارزش های واقعی آنها مقایسه شده است. در گام سوم عایدات غیر عادی و ارزش هر شرکت به وسیله مدل-های تعدیل شده با چرخه عمر برآورد محاسبه نتایج با یکدیگر مقایسه گردیده است. نتایج پژوهش حاکی از برتری پیش بینی و ارزشیابی مدل های تعدیل شده نسبت به مدل های اولیه در هر دو دوره تخمین است.