نقش میانجی مدیریت ریسک در رابطه بین راهبرد تجاری و لحن افشای ریسک

هدف: تعیین اثر مدیریت ریسک بر رابطه بین راهبرد تجاری و لحن افشای ریسک شرکت را می توان هدف عمده این پژوهش به شمار آورد.روش: فرضیه های پژوهش با بهره گیری از مدل‌های رگرسیونی چندگانه و اثر میانجی گری با استفاده از آزمون سوبل و همگی مبتنی بر داده‌های ترکیبی، آزمون گردیده اند. بازه زمانی این پژوهش سال های 1394 لغایت 1399 را در بر می گیرد. در این بازه زمانی، داده های 126 شرکت مورد مطالعه قرار گرفت.یافته‌ها: نتایج حاصله از این پژوهش حاکی از آن است که در بورس اوراق بهادار تهران نوع راهبرد تجاری شرکت اثر مستقیمی بر شکل دهی مدیریت ریسک سازمانی می گذارد، بنحوی که راهبرد تجاری تدافعی منجر به شکل گیری مدیریت ریسک قوی تر و راهبرد تهاجمی منجر به شکل گیری مدیریت ریسک ضعیف تر می گردد. همچنین علی رغم آنکه راهبرد تجاری بصورت مستقیم بر لحن افشای شرکت اثر گذار نیست، مدیریت ریسک سازمانی به عنوان یک متغیر میانجی باعث می گردد شرکت هایی که رویکرد تدافعی دارند لحن منفی تر و شرکت هایی که رویکرد تهاجمی دارند لحن مثبت تری در گزارشگری ریسک خود اختیار نمایند. نتیجه‎گیری: اگرچه نوع راهبرد تجاری شرکت مستقیما بر لحن افشای ریسک تاثیر گذار نیست، اما مدیریت ریسک به عنوان یک متغیر میانجی سبب می گردد تا میزان ریسک پذیری شرکت یا بعبارتی راهبرد تجاری آن رابطه ای معکوس با لحن افشای ریسک داشته باشد. دانش افزایی: بررسی ادبیات در حوزه افشای ریسک نشان می دهد در خصوص عوامل مدیریتی از جمله راهبرد تجاری و مدیریت ریسک که به شکل نامشهود بر لحن افشای ریسک تاثیر گذار است، تاکنون مطالعه ای صورت نپذیرفته است. از اینرو پژوهش حاضر بر آن است تا با توسعه ادبیات مربوطه در این زمینه، علاوه بر پژوهشگران به قانون گذاران حوزه بازار سرمایه در تبیین دستورالعمل ها و قوانین جدید و به ذینفعان این حوزه در پیش بینی ها و برآوردهای متاثر از لحن افشا ریسک ها یاری رساند.

the mediator role of risk management in the relationship between business strategy and tone of risk disclosure

purpose: the main objective of this research is to determine the impact of risk management on the relationship between business strategy and firm’s risk disclosure. method: the research hypotheses were tested based on combined data and using multiple regression models. in addition, the mediation effect was assessed using the sobel test. the period of this study is from 2015 to 2020, during which time exaggerated data from 126 companies were examined.conclusion: the results of this study show that the type of business strategy has a direct impact on the risk management framework of firms listed on the tehran stock exchange. thus, defensive business strategy leads to stronger risk management than offensive business strategy which creates weaker risk management. even though business strategy does not have a direct impact on corporate disclosure, organizational risk management as a mediating variable leads firms with a defensive approach to adopt a more negative tone and firms with an offensive approach to adopt a more positive tone.result: although the type of firm’s business strategy does not directly influence the tone of risk disclosure, risk management as a mediator variable causes the extent of firm risk appetite, or in other words its business strategy, to have an inverse relationship with the tone of risk disclosure.contribution: the literature review in the field of risk disclosure shows that there is no study that addresses the management factors including business strategy and risk management that have an invisible influence on the tone of risk disclosure. therefore, this study aims to develop the literature in this area to help researchers and legislators in the capital market field to explain new policies and laws, and to help shareholders in the capital market to make predictions and assessments when relying on the tone of risk disclosure.