محافظه‌کاری شرطی و شاخص‌های اخبار بد غیرتجمعی در مدل‌های تعهدی

هدف: محافظه کاری شرطی بخش جدانشدنی از فرایند اقلام تعهدی عادی است که در این مدل ها فرموله نشده است. این تحقیق می کوشد مطابق با بایزالف و همکاران (2016)، از طریق کنترل رفتار نامتقارن متغیرهای توضیحی در مدل های تعهدی، که ناشی از رعایت اصل محافظه کاری شرطی بوسیله حسابداران است، از یک سو تغییر در قدرت توضیح دهندگی مدل های تعهدی را بسنجد و از سوی دیگر، سودمندی مدل توسعه‌یافته توسط بایزالف و باسو (2016) را در سنجش محافظه کاری شرطی بررسی نماید. روش: مدل تعهدی آلن و همکاران (2013) مبنا قرار گرفت و داده های 150 شرکت بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1385 تا 1396 گردآوری شد و شاخص های اخبار بد مرحله به مرحله به مدل اولیه اضافه گردید. یافته ها:کنترل اثرنامتقارن جریان نقد سال جاری در مدل تعهدی اولیه در مرحله اول و سپس لحاظ کردن اثر نامتقارن جریان نقد سال قبل و سال بعد و متغیر رشد فروش و تعداد کارکنان در مرحله دوم و نهایتا درنظر گرفتن اثر انباشته زیان های نقدی در انتخاب آنها به عنوان شاخص اخبار بد، قدرت توضیح دهندگی مدل را مرحله به مرحله افزایش داد و آزمون وونگ نشان داد که این افزایش معنادار است. نتیجه گیری:مدل توسعه یافته بایزالف و باسو (2016)، نسبت به مدل آلن و همکاران (2013)، دارای قدرت توضیح دهندگی بالاتر بوده و می توان از آن برای سنجش محافظه‌کاری شرطی در ایران استفاده نمود. دانش افزایی: تحقیق حاضر، از طریق کنترل اثرات نامتقارن شاخص های اخبار بد غیرتجمعی بر اقلام تعهدی، که مطابق با محافظه کاری شرطی است، بینش جدیدی درباره اقلام تعهدی ارائه نموده و مدل جدیدی را برای سنجش محافظه کاری شرطی و مدیریت سود در ایران ارائه می نماید.

Conditional conservatism and disaggregated bad news indicators in accrual models

Purpose: Conditional conservatism is an integral part of the process of normal accruals that are not formulated in these models. This research aims, in accordance with Byzalov et al (2016), by controlling the asymmetric behavior of explanatory variables in accrual models, which is due to the observance of the principle of conditional conservatism by accountants, on the one hand, measure the change in the explanatory power of accrual models, on the other hand, examines the usefulness of the model developed by Byzalov and Basu (2016) in measuring conditional conservatism. Method: The model of Allen et al (2013) was the basis and were collected data from 150 companies listed in Tehran stock Exchange in the period 2006 to 2017, and bad news indicators were added to the original modelstep by step.  Results: Controlling current cash flow asymmetric effect to the initial accrual model in the first step and then taking into account the asymmetric cash flow effect of the before and the next year as well as the variable of sales growth and number of employees in the second stage and finally taking into account the cumulative effect of cash losses on selection as an indicator of bad news, they increased the explanatory power of the model step by step, and the Vuong test showed a significant increase. Conclusions:The developed model of Byzalov and Basu (2016) has a higher explanatory power than the Alan et al. (2013) model and can be used to measure conditional conservatism in Iran. Contribution: The present study provides a new insight about accruals by controlling the asymmetric effects of disaggregated bad news indicators on accruals, which is consistent with conditional conservatism, and offers a new model for measuring conditional conservatism and earnings management tests in Iran.