ارائه مدل رابطه اعتماد اجتماعی و نگهداشت وجه نقد: آزمون نظریه‌های ذخیره احتیاطی و نمایندگی

وجه نقد از عوامل مهم و حیاتی هر واحد اقتصادی است. عوامل متعددی بر میزان نگهداشت وجه نقد تاثیرگذار است که یکی از این عوامل، اعتماد اجتماعی است. در خصوص چگونگی تاثیر اعتماد اجتماعی بر سطح نگهداشت وجه نقد شرکت‌ها، دو نظریه رقیب در ادبیات مالی و حسابداری مطرح شده است. از یک‌سو، نظریه ذخیره احتیاطی وجه نقد بیان می‌کند شرکت‌هایی با سطح اعتماد اجتماعی بالا، کمتر از سایر شرکت‌ها اقدام به نگهداشت وجه نقد می‌نمایند. از سوی دیگر، بر اساس نظریه نمایندگی رابطه مثبت بین سطح اعتماد اجتماعی و میزان وجه نقد نگهداری شده شرکت پیش‌بینی می‌شود. بنابراین پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد مدل‌سازی معادلات ساختاری به بررسی رابطه بین سطح اعتماد اجتماعی با میزان نگهداشت وجه نقد شرکت‌ها می‌پردازد. بدین منظور، برای سنجش میزان نگهداشت وجوه نقد شرکت از دو مدل اپلر و همکاران (1999) و اوزکان و اوزکان (2004) و همچنین برای اندازه‌گیری سطح اعتماد اجتماعی از پرسشنامه صفاری نیا و شریف (1389) استفاده گردید. پرسشنامه مذکور برای مدیران مالی 116 شرکت ارسال گردید که در نهایت، مدیران مالی 82 شرکت به پرسشنامه‌ها پاسخ دادند و در تحلیل‌های آماری لحاظ شدند. پس از اطمینان یافتن از برازش قابل‌قبول مدل‌های اندازه گیری و ساختاری پژوهش، مطابق با پیش‌بینی نظریه نمایندگی، نتایج نشان می‌دهد که اعتماد اجتماعی باعث افزایش سطح نگهداشت وجه نقد شرکت می‌گردد.