شواهدی از تاثیر جریان‌های نقدی غیرعملیاتی بر سیاست مدیریت سرمایه در گردش و پیامدهای اقتصادسنجی آن در مدل های تعهدی

در این تحقیق، با استفاده از یک نمونه شامل 2642 مشاهده از داده های سالانه شرکت های عضو بورس اوراق بهادار تهران برای دوره 1380 تا 1394، شواهدی ارائه می شود که ورود یا خروج جریان های نقدی غیرعملیاتی عمده، که با رخدادهای شرکتی مانند عرضه عمومی اولیه یا رخدادهای تامین مالی و سرمایه گذاری همبسته است، احتمالا به دلیل تاثیر بر درجه تحمل ریسک، باعث تغییر در سیاست مدیریت سرمایه در گردش و متعاقبا افزایش یا کاهش در میزان سرمایه گذاری در سرمایه در گردش می شود. مطابق یافته های تحقیق، این تغییر می تواند به صورت مستقل از شوک های فروش باعث تغییر اقلام تعهدی عادی سرمایه در گردش شود و نتیجتا، عدم کنترل آن در مدل های تعهدی، باعث بیش نمایی یا کم نمایی اقلام تعهدی غیرعادی، به ویژه در آزمون های کشف مدیریت سود حول رخدادهای شرکتی، می گردد. شواهد حاصل از شبیه سازی مونت کارلویی خطای نوع اول نشان می دهند که مدل های تعهدی مورد بررسی، میزان اقلام تعهدی غیرعادی را برای نمونه های تصادفی از دهک پایین و بالای تغییر جریان های نقدی غیرعملیاتی به ترتیب کم نمایی و بیش نمایی می کنند. به دلیل همبستگی جریان های نقدی غیرعملیاتی با متغیرهای جداکننده در مطالعات کشف مدیریت سود حول رخدادهای شرکتی، یافته فوق می تواند نشان دهد که احتمالا بینخطای اندازه گیری سنجه اقلام تعهدی غیرعادی و متغیرهای جداکننده یک همبستگی وجود دارد و لذا نتایج این تحقیقات، در صورت عدم کنترل این همبستگی، دارای تورش است. این تحقیق، ضرورت کنترل تاثیر جریان های نقدی غیرعملیاتی بر تغییر سیاست مدیریت سرمایه در گردش را در تحقیقات کشف مدیریت سود، به ویژه حول رخدادهای شرکتی، برجسته می کند.