entomofaunal diversity and similarity indices of different agroecosystems in northwest algeria

The present study has been carried out in order to determine the entomofauna of four different agroecosystems from the study area, northwestern algeria. regular sampling was done using the barber pitfall trap and the sweep net in addition to visual observations in the field. nine (09) taxonomic orders of insects was identified from the four studied environments. it varies from one agroecosystem to another. coleoptera and orthoptera were the most represented in terms of both species and numbers. entomofaunal diversity was more important in un-cultivated fields (diversity index = 4.15 bits, equitability = 0.89) than in arable fields (index ranging from 1.68 to 2.87 and a equitability between 0.41 and 0.72). limited biodiversity in cultivated areas was the consequence of insect communities’ interactions disturbances caused by agricultural practices in these environments. therefore, it is important to reduce these disturbances in order to enhance food resources, habitats and overwintering sites for insects. this will ensures sustainable entomological diversity, thereby increasing the role of biological control in pest management systems.

تنوع زیستی و شاخص‌های مشابهت فون حشرات در اکوسیستم‌های کشاورزی شمال‌غرب الجزایر

مطالعه حاضر به منظور تعیین فون حشرات چهار اکوسیستم کشاورزی مختلف در منطقه مورد مطالعه در شمال غرب الجزایر انجام شد.. نمونه­برداری منظم با استفاده از تله گودالی باربِر و تور حشره­گیری علاوه بر مشاهدات بصری در مزرعه انجام شد. نه (9) راسته حشرات از چهار منطقه مورد مطالعه شناسایی شد. حشرات شناسایی شده در هر اکوسیستم با اکوسیستم‌های دیگر متفاوت بودند. سخت­بالپوشان و راست­بالان فراوانی و تعداد گونه بیشتری داشتند. تنوع زیستی حشرات در مناطق کشت نشده (شاخص تنوع: 4.15 بیت، معادل 0.89) مقدار بیشتری نسبت به مزارع قابل کشت (مقدار شاخص بین 1.68 و 2.87 بیت، معادل 0.41 و 0.72) داشت. تنوع زیستی کم، در مناطق کشت شده در نتیجه ارتباط حشرات با فعالیت­های کشاورزی در این مناطق است. بنابراین، مهم است که این اختلالات را به منظور افزایش مواد غذایی، زیستگاه و مکان­های زمستان­گذارانی برای حشرات کاهش دهیم. این امر تنوع زیستی پایدار را ایجاد می­کند و در نتیجه نقش کنترل بیولوژیک در سیستم­های مدیریت آفات را افزایش می­دهد.