ﺗﺮک ﻓﻌﻞ ﺑﻪ ﻣﺜﺎﺑﻪ ﺷﺮط ﺗﺤﻘﻖ ﺟﻨﺎﯾﺖ ﻋﻤﺪی ﺑﺎ رﺟﻮع ﺑﻪ ﻣﺎده 295 ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺠﺎزات اﺳﻼﻣﯽ

ترک فعل در جنایات عمدی از دیرباز میان فقیهان و حقوقدانان محل بحث و بررسی بوده است و آشنایی با دیدگاههای مختلف دربارۀ آن میتواند کمک شایانی به درک دیدگاه قانونگذار انجام دهد. در این نوشتار به بررسی ترک فعل در جنایات عمدی میان فقیهان و حقوقدانان بهویژه حقوقدانان عرفی و قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 پرداخته می شود. عدهای با این عقیده که ترک فعل و امتناع امری عدمی دانسته شود، مخالفت کرده و بیان داشتهاند امر عدمی نمیتواند سبب امر وجودی شود؛ همچنین با استناد به نبود رابطۀ علیت میان ترک فعل و نتیجۀ مجرمانه، این موضوع را انکار کردهاند و ترک فعل را عنصر مادی جرم قلمداد نمی کنند. در مقابل، گروه دیگر با توجه به ماده 2 و 295 قانون مجازات اسلامی، در صورتی ترک فعل را بهعنوان عنصر مادی جرم مورد پذیرش قرار می دهند که ترک فعل در شرایط خاصمحقق شود و رابطۀ علیت میان ترک فعل و نتیجه، احراز شود؛ در غیر این صورت ترک فعل را عنصر مادی جرم نمی دانند.

Analysis of Omission as a Condition for Committing an Intentional Crime in the Light of the Provisions of the Islamic Penal law 1392

Abandonment in intentional crimes is one of the topics that has been discussedamong jurists and jurisconsult for a long time, and familiarity with different viewsrelated to it can help to deduce the view of our country’s legislator. Accordingly, thisarticle examines this issue among jurists and jurisconsult, especially customaryjurists and the Islamic Penal Code adopted in 1392. The issue that introduce inrelation to the crime of omission in the case of crimes is that some people haveopposed the idea that abandonment of action and refusal are considered nonexistentand have stated that nonexistence cannot be the cause of existence. Also, the lack ofa causal relationship between the omission of the act and the criminal result, havedenied this issue and do not consider the omission of the act as a corpus delicti of thecrime. On the other hand, according to Articles 2 and 295 of the Islamic Penal Code,they accept the omission of the act as a corpuse delicti of the crime if, firstly, theomission of the act is achieved in special circumstances (law, contract, etc.) andsecondly The causal relationship between leaving the action and the result must beachieved, otherwise leaving the action as a corpuse delicti is not considered a crime.