تبیین نقش اَبَررویدادهای مذهبی در مدیریت شهری با رویکرد پایداری اجتماعی- فرهنگی؛ مطالعۀ موردی: رویداد اربعین حسینی در محور نجف به کربلا

انسان‌ها به طور ذاتی به توسعه و مدیریت شهرهایی که در آن‌ها زندگی و کار می‌کنند و چیزی را فرامی‌گیرند، اهمیت زیادی می‌دهند. این امر به آن‌ها امکان می‌دهد تا وجود، اقتدار و شخصیت خود را بیان کنند. شهرها محورهایی برای انجام فعالیت‌های مختلف انسانی و اجتماعی هستند. رابطۀ تنگاتنگ بین دین و شهرها نیز قابل‌توجه است. دین بیانگر پیامدهای زندگی اجتماعی از طریق رفتارها و آداب‌ورسوم مذهبی است که در شهرهای مذهب محور برگزار می‌شود و برای این منظور ساخته شده‌اند. رویدادهای اجتماعی- فرهنگی گاهی به‌عنوان ابزاری برای ارتقای مکان‌های خاص که به نفع ساکنان یا بازدیدکنندگان بالقوه است، تجزیه‌وتحلیل می‌شوند. رویداد اربعین، به‌عنوان یک عامل دینی و روند شهری، تاثیر مستقیمی در پایداری منطقه دارد. هدف اصلی این مقاله، بررسی و شناخت سازوکار‌های دستیابی به پایداری اجتماعی- فرهنگی از طریق راهبُردهای مربوطه است که به مدیریت مناطق شهری کمک می‌کند. این روش از نظر روش‌شناسی ترکیبی و به لحاظ شیوۀ توصیفی- تحلیلی است. داده‌های موردنیاز بر مبنای شاخص‌هایی از ادبیات علمی موضوع و با استفاده از ابزار پرسش‌نامه با مصاحبه و مشاهده در محور نجف به کربلا (یا حسین) جمع‌آوری شدند. دو عامل اصلی عامل اجتماعی و عامل مذهبی به‌عنوان عوامل پایداری اجتماعی- فرهنگی در مدیریت مسیر رویداد اربعین شناسایی شدند. این تحقیق نشان داد که مشارکت جامعه (مهمان و میزبان) در رویداد اربعین از طریق سازوکارهای عامل دینی (اعتقادات)  و تاثیر مادی  و معنوی آن در منطقه مدیریت می‌شود.

explaining the role of religious mega-events in urban management with a social-cultural sustainability approachcase study: arbaeen hosseini mega-event in the axis of najaf to karbala

humans inherently place great importance on the development and management of the cities in which they live, work, and learn. this allows them to express their existence, authority, and personality. cities are hubs for various human and social activities. the close relationship between religion and cities is also noteworthy. religion expresses the consequences of social life through behaviours and religious customs, which are conducted and built-in religion-centric cities. socio-cultural events are sometimes analyzed as tools to enhance specific places, benefiting residents or potential visitors. the arbaeen event, as a religious factor and urban trend, directly impacts the region’s sustainability. the main goal of this article is to explore and understand the mechanisms for achieving socio-cultural sustainability through relevant strategies that help manage urban areas. this approach is methodologically mixed and descriptive-analytical. data were collected based on indicators from the scientific literature, using questionnaires, interviews, and observations along the najaf-karbala route. two main factors, the social and the religious, were identified as elements of socio-cultural sustainability in managing the arbaeen event. this research showed that community participation (guest and host) in the arbaeen event is managed through religious factor mechanisms (beliefs) and its material and spiritual impact on the region.