تبیین نظریه ارجحیت فرم بر جنس مصالح در رفتار آکوستیکی فضای معماری

صوت در بنای مذهبی عمده ترین فاکتور درگیر با مخاطب بشمار می رود. حس شنوایی، به خوبی قادر است ادراک دینی و آیینی انسان را برانگیزد و در جذب و تعامل او با بنای مذهبی نقشی اساسی ایفا نماید. از طرفی دیگر، بینایی، ناخودآگاه بیشترین واسطه ارتباطی انسان با محیط پیرامون است و لذا به نظر می رسد هر عنصری که در معماری بتواند همه حواس انسانی و عمدتا دو حس بینایی و شنوایی را به صورت توام به ادراک مخاطب منجر گرداند؛ موجب موفقیت معماری خواهد بود. آینه کاری از ساختارهای تزیینی در معماری است که از بعد چشم نوازی و به بیانی علمی تر، بصری، از راهبردهای معماری اسلامی دانسته می شود. از آنجا که بناهای آینه کاری شده در معماریِ حال حاضر، به لحاظ صوتی عملکردی استاندارد دارند؛ به نظر کاربران و مخاطبان بناهای مذهبی جزو عناصر موفق در ارتباط گیری همزمان حس بینایی و شنوایی بشمار می روند و لذا مطالعه آکوستیکی آن ها امری لازم خواهد بود. پژوهش حاضر به عنوان پیشینه و مبانی تحقیق پس از تحلیل مبانی آکوستیکی، ضمن تاکید بر وضوح گفتار و زمان واخنش به عنوان متغیرهای سنجش و سپس معرفی آینه کاری به روش توصیفی و با ابزار کتابخانه ای، در حوزه نمونه موردی و مطالعه بنیادین خود، از رویکرد کاملا کمی و روش محاسبات دقیق بهره گرفته با دو ابزار شبیه سازی و سنجش میدانی به قیاس نتایج آن ها پرداخته است. رفتار کاملا متفاوت و معکوس بنا در دو حالتِ با آینه کاری، و بدون آن، که هریک بصورت جداگانه با شبیه سازی و سنجش میدانی انجام یافته است؛ نشان می دهد تفاوت های مشاهده شده، فراتر از تفاوت ابزار سنجش است و ساختار آینه کاری، موثرترین فاکتور در ایجاد شرایط بهینه آکوستیکی خواهد بود. نتایج حاصل از این مطالعه منجر به بیان نظریه ای جدید در علم معماری و آکوستیک گردیده است که بر تاثیر فرم در آکوستیک اشاره دارد و در راستای کاهش زمان واخنش و بهبود وضوح گفتار، نقش جنس مصالح را در قبال فرم مطلوب، کمرنگ تر نشان می دهد. پژوهش حاضر بیان می کند که در زمینه اکوستیکی با هر مصالح و متریالی به شرط فرم مناسب، می توان معماری مطلوب ایجاد کرد. لذا می توان گفت نظریه نهایی این پژوهش در راستای ایجاد شرایط بهینه آکوستیکی، ارجحیت فرم بر جنس مصالح را اثبات می نماید.

Enlightenment of the paradox of the concept of image from the view of mystics and urban theorists

Since urban spaces are the focal point of the inhabitants of the earth, they can be considered the most appropriate area of manifestation of human culture, social communication and the history of nations, but today what is happening in Iranian cities is a departure from the rich cultural and ancient values of the inhabitants of this land and by a deeper look reversal of the art of the times. There is no doubt that cityscape design has been very influential in the formation of cities. This urban component and its symbols reflect the character, function and culture of the citychr('39')s inhabitants, and therefore the spiritual effects of the city are worthy of credit. This cityscape has not had a single concept in different literary, artistic, mystical and urbanization yet and its position in the field of urbanization is still unclear. One of the most important foundations of religious art is the consideration of meaning behind the face and appearance in such a way that the discovery of any meaning for man is in the form in which the meaning of it is manifested. Mysticism also places two dimensions of appearance and interior for each reality, and believes that the survival of meaning is not possible except through the form and what the mind can understand is a meaning that appears in the order of a form. But the issue that has been addressed in this study is whether this form and appearance are the same as the cityscape in urbanization? This research attempts to recreate this notion of architectural descriptiveanalytical method by comparing different theories in various literary, mystical and urban areas in order to clarify the paradox in the concept of cityscape. In Persian, the word image means a face, a face or a state in the form of a human being that represents internal states, which is the same as the one used in the field of mysticism, and ultimately, the form and the meaning in the unity that is the face of the same meaning and The meaning is the same, but in the area of urbanization, various and contradictory interpretations of the term image have been brought about, which is far removed from the general meaning of cityscape; so that for some urban planners, cityscape is the subjective aspect of Urban Landscape , and everything that one perceives after viewing the perspective, cityscape knows, but some others introduce cityscape to the same face and appearance of City. According to the data of this research in the field of the concept of the word image in various literary, artistic, mystical and urban areas, it seems that the word Image has not been correctly equated in the field of urbanization. Regarding the purpose of this study, the insight of this contradiction of the concept of image in various fields of study, it can be concluded that in the field of urbanization, as in the literary and mystical areas, the concept of the word cityscape should be the same face and appearance of the city and the term cityscape And nature as the equivalent and perhaps new replacement for the urban landscape that is being used today in urban planning with a different conception. This phrase also expresses the face and the face of the city, and it mirrors the meaning of the appearance.