کنترل بیولوژیک قارچ sclerotinia sclerotiorum عامل پوسیدگی سفید خیار با استفاده از اکتینوباکتری های ریزوسفر

اکتینوباکتری ها به واسطه داشتن ویژگی‏های آنتاگونیستی بسیار در برابر طیف گسترده‏ای از بیمارگرهای گیاهی به ویژه قارچ‏ها، به عنوان عوامل بالقوه کنترل بیولوژیک توجهات زیادی را به خود معطوف کرده‏اند. sclerotinia sclerotiorum (lib.) de bary عامل پوسیدگی سفید ساقه خیار که دارای سه خصوصیت عمده چون دامنه میزبانی وسیع، توان بیماریزایی بالا و دوام طولانی اسکلروت‏ها در شرایط نامناسب محیطی می‏باشد یکی از مخرب‏ترین بیمارگرهای گیاهی در جهان است. با توجه به خسارت شدید و دشواری‏های کنترل توسط روش‏های شیمیایی، روش‏های جایگزینی مانند کنترل بیولوژک توسط گونه‏های اکتینوباکتربرای این بیمارگر مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این پژوهش اثر آنتاگونیستی 109 جدایه اکتینوباکتر در برابر قارچ پوسیدگی سفید خیار بررسی گردید و سه جدایه uts13، uts19 و uts49 با بیشترین میزان ممانعت از رشد پرگنه قارچ بیمارگر درون تشتک‏های پتری برای بررسی‏های بیشتر انتخاب شدند. خصوصیات فیزیولوژیکی جدایه‏های برتر حاکی تولید آنزیم‏های پروتئازی و کیتینازی بود. جدایه uts13 به عنوان جدایه برتر در آزمون‏های گلخانه‏ای مورد شناسایی قرار گرفت و با توجه به توالی rdna 16s مورد بررسی قرار گرفت و به عنوان streptomyces albidoflavus شناسایی گردید. نتایج نشان داد که جدایه s. albidoflavus uts 13 باعث کاهش علائم بیماری به میزان 50 درصد در شرایط گلخانه‏ای و افزایش صفات رشدی گیاه در مقایسه با تیمار شاهد سالم شد. پژوهش حاضر سعی بر معرفی باکتری s. albidoflavus uts 13 به عنوان یک عامل بیوکنترل موثر به همراه طیف وسیعی از فعالیت‏های آنتاگونیستی در برابر قارچ بیمارگر s. sclerotiorum را داشته است.

Biological control of Sclerotinia sclerotiorum (Lib) De Bary cause the cucumber white stem rot by rhizospheric Actinobacteria

Actinobacteria have attracted high interests as potential biocontrol agents due to their antagonistic properties against wide range of plant pathogens particularly fungi. Sclerotinia sclerotiorum (Lib) De Bary, the causal agent of cucumber white stem rot, is one of the most destructive phytopathogens throughout the world which has three important characters as wide host range, severe pathogenicity and prolonged survival of the Sclerotia in unfavorable environmental conditions. Considering the serious damage of this pathogen that cannot be easily controlled by chemical methods, alternative approaches such as biocontrol method using several species of actinobacteria were evaluated against this pathogen. Antifungal bioactivity of 109 isolates of actinobacteria collected from soils of Alborz province of Iran was investigated against S. sclerotiorum through agar dual culture bioassays. Among them, Streptomyces UTS13, UTS19 and UTS49 revealed reasonable inhibitory capabilities in dual culture procedure. In physiological studies the isolates showed enzymatic activities of chitinase, and protease. The results showed that UTS13 reduced the disease upto 50% in greenhouse conditions and significantly increased plant growth compared with the control. UTS13 isolate was identified with molecular features as Streptomyces albidoflavus UTS13. Future perspective includes production of commercial biocontrol products and resistant transgenic plants having antifungal properties originated from biologically active genes of S. albidoflavus UTS13. This investigation introduced S. albidoflavus UTS13 as an effective biological agent with wide spectrum of antagonistic activities against Sclerotinia sclerotiorum.